Poznaj zwycięzców konkursu Made in the South Awards 2022.

Oszałamiająca, nowoczesna szafka na drobiazgi wyprodukowana w Północnej Karolinie, najlepsza mieszanka ciastek na maślance, wspaniałe porto w stylu gruzińskim i dwadzieścia jeden innych produktów wyprodukowanych na południu tworzą tegoroczne, nagrodzone produkty w sześciu kategoriach: Dom, Żywność. , napoje, rękodzieło, styl i wypoczynek na świeżym powietrzu. Plus: nasz pierwszy zdobywca nagrody za zrównoważony rozwój
Za świetlistym ekranem z brązu i piękną muszlą z ciemnego orzecha w gabinecie Warrena Elijaha Leeda kryje się ceramika, książki o sztuce, bibeloty i skorupy żółwi, a także modele statków, koraliki bombowe i samochody w pudełkach po zapałkach. „Idea tego dzieła polega na ukryciu czegoś, co nie jest całkowicie ukryte” – powiedział Lead, projektant z Durham w Północnej Karolinie. To założenie istnieje od wieków: gabinety osobliwości istnieją od czasów włoskiego renesansu, kiedy to zbieranie rzadkich i niezwykłych pamiątek z całego świata sygnalizowało status społeczny, a oglądanie tych zbiorów służyło także zabawie imprezowej.
Jednak niektórym widzom, którzy zeszłej wiosny oglądali eleganckie, nowoczesne projekty Lead na Międzynarodowych Targach Mebli Współczesnych (ICFF) w Nowym Jorku, przyszedł na myśl klasyczny amerykański projekt. „Niektóre starsze osoby, które znałem, twierdziły, że wygląda jak sejf na ciasto” – wspomina Lead. „Po raz pierwszy usłyszałem, żeby ktoś o tym wspomniał”. nie przeszkadzało mu to porównanie. Tak naprawdę Lied wierzy, że on – podobnie jak wszyscy inni artyści i rzemieślnicy – ​​znajdują się pod ciągłym wpływem tego czy innego zjawiska, niezależnie od tego, czy zdaje sobie z tego sprawę, czy nie.
„Ludzie, którzy próbują wmówić, że wymyślają coś nowego, nie zgadzam się z tym” – powiedział Lead. „Chciałem stworzyć rozpoznawalny obiekt w nowy sposób. [Szafka] nie jest całkiem nowa, ale myślę, że wyróżnia ją wiele drobnych szczegółów, które nasz zespół umieścił w naszej pracy”. Sprawdzona forma jest podobna, ale jej wyrafinowane elementy – stolarka z litego orzecha, drobno tkane (nie spawane) ekrany z brązu, ręcznie odlewane uchwyty z brązu – wymagały innowacji.
Lead, który studiował dmuchanie szkła i ceramikę rzeźbiarską w Central Kentucky College, a następnie rozpoczął karierę w obróbce drewna, do każdego projektu mebli podchodzi oczami artysty. Studio Leada w centrum Durham mieści się w budynku, w którym mieści się także jego warsztat metalowy, organizacja non-profit zajmująca się sztuką oraz studio dmuchania szkła, które on i przyjaciel otworzyli w 2017 roku. Lied zaczął od naszkicowania kilku stylów szafek. Jeden jest wysoki, drugi jest wysoki. Jeden jest niski, jeden kuca, drugi kuca. „Nie ma na to recepty” – powiedział.
Po określeniu obecnego kształtu i wymiarów Warrena zebrał materiały, uzyskał surowy orzech włoski z pobliskiego Gibsonville, a następnie sam go wyfrezował i ukształtował. „W meblach użyliśmy dużo orzecha” – mówi Lead, zwracając uwagę na jego elastyczność, giętkość, bogate odcienie i złożoną fakturę. „Spędziłem dużo czasu podróżując i zbierając więcej orzechów włoskich, ilekroć je widziałem. Prawie wszystkie nasze materiały pochodzą skądś z Appalachów.
Chociaż większość stołów, półek, krzeseł i regałów, które tworzy Lidl, ma solidne narożniki, kształtowanie zakrzywionych krawędzi szafek jest stosunkowo łatwe. „Ale owijanie brązu wokół zakrzywionego końca to zupełnie nowa gra” – powiedział. „Przeszliśmy metodą prób i błędów, aby zrobić to dobrze, ale szczerze mówiąc, była to świetna zabawa. Przez większość czasu robiliśmy to, co robiliśmy wcześniej. To było coś, co musieliśmy rozgryźć. i zabezpieczony, ekran mrugał jak każda skrzynia ze skarbami; odwiedzający ICFF nie mogli powstrzymać się od wyciągnięcia ręki i dotknięcia metalu, przechodząc obok.
Jeśli na Twoim sprzęcie znajdują się wgniecenia przypominające odciski palców, skontaktuj się z nami. Aby się go pozbyć, Lidl zniszczył drewnianą formę, a następnie utworzył wokół niej silikonową formę. Następnie współpracował z lokalnym jubilerem, aby odlać je z brązu. „Większość innych podciągnięć, które wykonujemy, jest okrągła” – wyjaśnia. „Są toczone na tokarce i mają gładszy wygląd. Jest to dla mnie ważne, ponieważ wyglądają wyraźnie na ręcznie robione.”
W niepowołanych rękach błyszczące drewno, błyszczący ekran i błyszczące niestandardowe okucia mogą wydawać się tandetne, ale siła Lidla leży w jego wyrafinowaniu. „Chcę mieć pewność, że moja praca będzie wyjątkowa, ale niekoniecznie w dramatyczny sposób” – powiedział. Poszczególne elementy tej szafki zostały zmontowane z imponującą starannością i dbałością o szczegóły, podobnie jak cenna kolekcja, dla której jest przeznaczona.
Podczas gdy większość jego rówieśników zajmowała się łapaniem, Jed Curtis otrzymał swoje pierwsze kowadło, zainspirowane kowalem, którego zobaczył podczas wizyty w Muzeum Żywej Historii Demo. „Jednak nigdy nie myślałem o tym w kategoriach pracy” – powiedział Curtis. Jednak po przypadkowym spotkaniu z emerytowanym kowalem z Nowego Jorku, który sprzedał mu przedmioty ze swojego sklepu, Curtis osiedlił się w Roanoke w 2016 roku i otworzył Heart & Spade Forge. Tam ręcznie kuł naczynia ze stali węglowej, podobnie jak ci eleganccy piekarze, z surowej stali wysyłanej z Północnej i Południowej Karoliny oraz fabryki obok jego pracowni. Zaprojektował maszyny do pieczenia chleba (sprzedawane pojedynczo i w zestawach po trzy sztuki), aby równomiernie rozprowadzały ciepło w piekarniku lub płycie kuchennej i płynnie przechodziły na stół. Jego stopień chemii określił funkcje tych części (stal węglowa może lepiej kontrolować temperaturę niż żeliwo), a ich kształt domyślał się, obserwując złotników w Colonial Williamsburg i budowniczych gorących prętów w latach czterdziestych XX wieku. Ale przede wszystkim idea dziedzictwa napędza jego twórczość. „Rodzinna patelnia to proces ciągły” – powiedział. „Nie robię ich dla ciebie, robię je dla twoich wnuków”.
Chociaż Ben Caldwell dorastał wśród srebra – jego ojciec był zapalonym kolekcjonerem, a wiele sobót w jego dzieciństwie spędzał jeżdżąc konno w poszukiwaniu skarbów – jego decyzja o zostaniu złotnikiem była zaskoczeniem. „Pierwszą część mojej kariery spędziłem na tworzeniu instrumentów muzycznych” – powiedział. Ale kariera Caldwella uległa zmianie, gdy ślusarz Terry Talley z Murfreesboro w stanie Tennessee zapytał, czy byłby zainteresowany praktyką. Dziś pod nazwą Ben & Lael produkuje piękne srebrne i miedziane zastawy stołowe oraz inne artykuły gospodarstwa domowego, w tym te wspaniałe miski, które podarowuje Keithowi Leonardowi, właścicielowi lokalnej firmy galwanicznej. Następnie pokryto je czterema warstwami srebra Keitha Leonarda. . (Caldwell wykonuje całkowicie samodzielnie elementy z miedzi i srebra.) „Miska, którą wykonujesz ręcznie, jest naturalnie okrągła, ale aby nadawała się do użytku w domu, jej dno musi być płaskie” – wyjaśnia Caldwell. „Nienawidzę niszczyć formularza, aby działał”. Jego rozwiązanie: zrównoważony stojak wykonany z naturalnie zrzuconych mulaków, białogoniastych, łosi i poroży łosi. „Rogi są niezwykle eleganckie i biomorficzne” – powiedział. „To forma rzeźbiarska. Zarówno funkcjonalne, jak i piękne.”
Chociaż Andrew Reed i jego zespół w Reed Classics budują złożone łóżka z baldachimem w swoim sklepie w Dothan w stanie Alabama, maszyny, którymi się posługują, są proste. „Mój sklep to działające muzeum, pełne antycznego sprzętu z lat czterdziestych i pięćdziesiątych” – powiedział Reed o swoim żeliwnym sprzęcie, takim jak strugarka oryginalnie zamówiona w International Harvester i strugarka z piły taśmowej odzyskanej z lotniskowca z II wojny światowej . „Działają lepiej niż cokolwiek nowego. Zaczynamy od blanków z mahoniu, głównie z Ameryki Środkowej i Południowej, i zaczynamy je frezować.” Dlatego nawet jego najprostsze projekty wymagają dziewięćdziesięciu sześciu kroków. Od 1938 roku trzecie (wkrótce czwarte) pokolenie firmy – nastoletnie dzieci Reeda zaczęły uczyć się biznesu – przełożyło swoje wysiłki na kolumny z ołówkami (na zdjęciu), kolonialne, szpulowe i domowe łóżko w stylu wiktoriańskim. W całym kraju: dom wiejski w Alabamie, rezydencja w Hollywood, rezydencja w Charleston i nowoczesny apartament w Nowym Jorku. „Mam dziewięćdziesięciosześcioletnią klientkę z Birmingham, która śpi w tym samym łóżku, które mój dziadek podarował jej w prezencie ślubnym” – powiedziała Reed. „Są zbudowane tak, aby przetrwać wiecznie”.
Charlotte Moss, znana projektantka wnętrz i autorka dwunastu książek o projektowaniu, zawsze poszukuje świeżej, ponadczasowej estetyki. Wniosła trzydzieści lat doświadczenia oraz zamiłowanie do tekstur i kolorów do oceniania kategorii produktów domowych i była zafascynowana rodzinnymi szafkami Elijaha Leada. „Jest dobrze wykonany, lekki i przestronny, a brązowa siatka dodaje mu blasku” – wyjaśnia. „Podczas używania jako bufet zakrzywione końce idealnie pasują do talerzy… i są bezpieczne dla dzieci!”
„Ciasteczka to bardzo wygodny posiłek, można z nimi zrobić wiele rzeczy” – mówi Carolyn Roy. Ona i jej partner Jason udowadniają to, a w restauracji śniadaniowo-lunchowej Biscuit Head goście mogą wybrać się do miasta na wypieki z jedną z sześciu opcji sosu, ostry sos z dżemem lub szarpaną wieprzowinę. szynka, a w przypadku ciastek Dirty Animal, domowy ser pimento, smażony kurczak, bekon i jajka sadzone polane domowym sosem. „To zabawne” – przyznała Caroline.
Ale wszystko wraca do podstaw: odkąd Roys otworzył swój pierwszy sklep w Asheville w 2013 roku, ich duże, puszyste i pyszne ciasteczka z głową kota przyciągają uwagę kupujących śniadania. Wkrótce po otwarciu klienci zaczęli pytać o swoje zestawy. Royce zgodził się, sprzedając go w szklanych butelkach z instrukcją na wstążce.
Teraz ta mieszanka się zmieniła. W miarę ciągłego wzrostu popularności Biscuit Head rodzina Royów otworzyła dwie kolejne lokalizacje w Asheville i jedną w Greenville w Karolinie Południowej, a także fabrykę konserw, w której obecnie produkuje się dżemy i nową torebkę niezawodnej mieszanki ciasteczek. Kluczem jest tutaj: masło jest już pokrojone; domowy kucharz musi jedynie dodać odrobinę maślanki, aby ułatwić wsypanie mąki do miski i na blat (oraz w inne miejsce w kuchni). Caroline radzi: po prostu połóż ciasto na patelni (nie rozwałkuj go) i nie wahaj się nakładać łyżką. „Nasze ciasteczka są wyjątkowo lekkie i przewiewne w środku oraz chrupiące i maślane na zewnątrz” – mówi. „Nie można ich podnosić i jeść rękami. To ciasteczka robione nożem i widelcem.”
Poppy x Spicewalla Popcorn Asheville, Karolina Północna | 7-9,50 USD za paczkę; makhandcraftedpopcorn.com
Ginger Frank wiedziała, że ​​chce prowadzić własną firmę, zanim jeszcze poważnie pomyślała o tym, jaki powinien być jej biznes. Ale uwielbiała popcorn i odkryła, że ​​w Asheville nie ma sprzedawców specjalizujących się w przekąskach. Dlatego pomimo dezaprobaty przyjaciół i rodziny otworzyła sklep o nazwie Poppy Hand-Crafted Popcorn, sprzedający specjalistyczny popcorn w kreatywnych smakach. „To była właściwie jedyna rzecz, o której myślałem, więc to naprawdę musiało się udać” – powiedział Frank. I tak było. Używa naturalnych składników i aromatów („wszystko można przeczytać na etykiecie”), a Asheville to zauważa. Obecnie zatrudnia 56 pracowników i powiedziała, że ​​może zatrudnić kolejnych 10. Wiele z jej najpopularniejszych wydawnictw powstało w wyniku współpracy z lokalnymi i regionalnymi firmami. Wśród nich: Spicewalla, linia wysokiej jakości przypraw w małych partiach od szefa kuchni z Asheville Meherwana Irisha, która dała początek nowej linii Poppy x Spicewalla. Ta odważna linia jest dostępna w czterech smakach, w tym przepysznego Caramel Masala Chai i Spicy Smoked Piri Piri.
Przetwory z wędzonej cebuli znajdują się w menu bliskowschodniej restauracji Butcher & Bee w Charleston od ponad dekady. Dżem został pierwotnie stworzony jako przyprawa do kanapek z rostbefem, częściowo ze względu na jego możliwości adaptacyjne – od tego czasu pojawiał się na deskach serów i na brukselce. Klienci pytają o wszystko inne, a następnie o małe pojemniki na wynos. Dlatego właściciel Michaił Szemtow postanowił rozpocząć sprzedaż tego doskonałego produktu, który jest wytwarzany z cebuli zabranej z wędzarni, a następnie gotowanej w słoikach z cukrem i wodą, dla tych, którzy lubią delektować się nim w domu. „Możesz dodać go do burgerów, wykwintnych dań lub dodać do śniadania lub kolacji” – sugeruje Szemtow. Dla wegetarian jest idealnym zamiennikiem boczku, dodając dymnego, słodkiego i umami smaku.
Niesmażony kurczak Charleston, Karolina Południowa | 5-6 dolarów za sztukę; Wiadra za 9 dolarów za 100 dolarów; liferafttreats.com
Cynthia Wong jest wyczerpana. Jako cukierniczka i sześciokrotnie nominowana do nagrody Jamesa Bearda, była zmęczona długimi godzinami pracy i ciągłym życiem w restauracji. Postanowiła założyć własną firmę i zaczęła wymyślać pomysły. Jak mówi, jedną z korzyści całkowitego wyczerpania jest to, że „nie ma oporów przed twórczym myśleniem. lody przypominające smażone udka z kurczaka – przyszły jej na myśl, gdy spała, a pomysł zrodził się w niej ze wspomnień z podróży do Francji, gdzie próbowała niesamowicie kreatywnych deserów lodowych. Po eksperymentach stworzyła lody o smaku gofra, zawinięte w „kości” z kawałków czekolady, polane chrupiącą karmelizowaną białą czekoladą i lukrem z płatków kukurydzianych, aby stworzyć pyszną iluzję, która zachwyca zarówno dzieci, jak i dorosłych. Podudzia, które produkuje dla swojej firmy Life Raft Treats, są sprzedawane pojedynczo w wybranych sklepach na południu, w tym Whole Foods, oraz w tubach firmy Goldbelly w całym kraju.
Al Roker jest najbardziej znany jako wieloletni gospodarz programu „Today” w telewizji NBC, ale wielokrotnie nagradzany meteorolog ma także świetny gust kulinarny: jest współgospodarzem „Al Roker”. Al Roker jest autorem Wielkiej złej księgi grillowania i założycielem ostatecznej książki o grillowaniu z motywem Święta Dziękczynienia. – W ubiegłym roku dziesięć podcastów zrobiło prawdziwy furorę. Jako sędzia kategorii żywności Roker spróbował ponad 65 mięs, serów, przekąsek i słodyczy, a jakość i uniwersalny wygląd mieszanki Biscuit Head z dodatkiem maślanki przekonały go. „Nie obchodzi mnie, czy jesteś z północy, południa, zachodu czy wschodu” – powiedział. „Lubisz ciasteczka”.
Chateau Elan Winery and Resort otwarto w Braselton w stanie Georgia w 1982 roku na 600 akrach, a ostatecznym celem było stać się jedną z największych winnic na wschodnim wybrzeżu. Klimat i ukształtowanie terenu miały inne plany. „Problemem nie jest produkcja wina, ale uprawa winogron” – mówi Simone Bergese, dyrektor generalny i winiarz wykonawczy w Chateau Ylang. Po latach rozczarowujących zbiorów pozostało zaledwie dwadzieścia akrów winnic. Następnie w 2012 roku przyszedł Burgis, który dorastał we włoskim regionie Piemontu i rozpoczął pracę w winiarniach w wieku 18 lat, a później pracował w Australii, Sycylii i Wirginii. „Wszedłem do domu, przyjrzałem się posiadłości” – powiedział – „i zdałem sobie sprawę, że kryje się w niej niesamowity potencjał”.
Belsize rozpoczął między innymi produkcję białego porto, zastępując winogrona ze Starego Świata muscadine, rodzimą odmianą dobrze dostosowaną do południa. Do swojego portu wybrał mieszankę składającą się w 30% z winogron muscadine i 70% z winogron chardonnay, które przywożono z Kalifornii ciężarówkami-chłodniami. Stosuje tradycyjną metodę wczesnego zatrzymywania fermentacji poprzez dodanie wysokiego stężenia spirytusu winogronowego, zanim cały cukier zamieni się w alkohol. Jego porto było dobre, jednak podczas wizyty w portugalskiej winnicy w 2019 roku zdał sobie sprawę, że dłuższe leżakowanie wina w beczkach poprawi jego wyniki. „Po degustacji białego porto postanowiłem poczekać trochę dłużej z butelkowaniem” – powiedział. Opóźnienie opłaciło się, tworząc intrygującą naturalną słodycz, która uzupełniała ziemiste nuty wzmocnionej praliny winnej. Chociaż ilości są ograniczone, a Elayne obecnie sprzedaje porto wyłącznie lokalnie i online, winiarnia zwiększyła produkcję, co oznacza, że ​​w nadchodzących latach na półki sklepowe trafi więcej win.
W 1999 roku Deborah Stone i jej mąż kupili 80 akrów lasu w pobliżu Birmingham i z pomocą ojca stopniowo przekształcili las w farmę. Uprawiali róże i inne rośliny, aby wytwarzać produkty do pielęgnacji skóry: Stone na początku swojej kariery pracowała w branży spa i wellness, a w pewnym momencie była właścicielką baru z sokami. „To właśnie tam zapoznałam się z krzewem, octem i jego zaletami” – powiedziała. Obecnie wykorzystuje produkty i zioła uprawiane na farmie do tworzenia przypraw na bazie octu, takich jak jagody i kurkuma, dla swojej farmy Stone Hollow i jej sklepu detalicznego w centrum Birmingham. Trzy lata temu wprowadziła na rynek wersję octu truskawkowego i różanego, która stała się najlepiej sprzedającym się octem pitnym firmy. W gospodarstwie uprawia się około trzech tysięcy sadzonek truskawek, a świeże jagody moczone są w organicznym occie jabłkowym. Następnie Stone dodaje do mieszanki płatki róż, ziarna pieprzu, kolendrę i cynamon, nadając jej niepowtarzalny, pikantny akcent. Szefowie kuchni mogą używać go do sosów sałatkowych, a barmani powinni go używać w koktajlach. Ale możesz też się nim delektować, po prostu pijąc wodę gazowaną z lodem.
Krwawa, genialna mieszanka Krwawej Mary Richmond, Wirginia | Czteropak kosztuje od 36 do 50 dolarów; backpocketprovisions.com
Will Gray wszedł do biznesu miksów Bloody Mary po wykonaniu niewielkiej inżynierii wstecznej. Pracował dla organizacji non-profit w Waszyngtonie, pracując nad poprawą zrównoważonego rozwoju systemów rolniczych i szukał sposobu na wniesienie zabawy i radości do świata zdominowanego przez towary. „Krwawe Mary są częścią rodzinnych uroczystości, odkąd pamiętam” – powiedział Gray. „Wiedziałem, czym jest Krwawa Mary, zanim dowiedziałem się, czym jest koktajl”. Zna także wielu drobnych rolników uprawiających pomidory, które „dobrze się sprzedają, gdy są doskonałe, ale nie sprzedają się wcale, gdy nie są doskonałe”. W 2015 roku on i jego siostra Jennifer Beckman założyli firmę Back Pocket Provisions w Richmond i zaczęli wyciskać niekochane pomidory z sieci rodzinnych gospodarstw w całej Wirginii. Aby stworzyć swoje flagowe połączenie Bloody Brilliant, łączą świeże soki z chrzanem, sosem Worcestershire i pieprzem cayenne. „Chcieliśmy stworzyć coś, co smakowałoby jak sok pomidorowy, a nie coś lepkiego jak V8” – powiedział. Powstały jasny, lekki smak smakuje bardziej jak pole niż puszka.
Rozkwit destylarni rzemieślniczych na Południu (i w całym kraju) utorował drogę nowemu boomowi: wzrostowi eksperymentów w produkcji whisky i innych alkoholi. Mniejsze browary są zwykle bardziej elastyczne i mogą wypróbowywać nowe metody, aby zobaczyć, które się sprawdzają. Położona na 112 akrach w Fort Worth destylarnia w Teksasie szybko zyskała reputację bourbona premium od momentu założenia marki w 2010 roku. Również pozostaje wierna temu duchowi innowacji: w listopadzie ubiegłego roku destylarnia wypuściła trzecią część swojej serii Barrel Finish, dojrzewający bourbon w używanych beczkach po koniaku przez ponad rok. Te dębowe beczki nadają bogaty owocowy aromat, który doskonale łączy się z aromatami wanilii i karmelu występującymi w tradycyjnych dębowych beczkach. „To idealny bourbon na lato” – mówi specjalista od whisky Ale Ochoa, „ponieważ ma lżejszy, świeższy i bardziej owocowy smak”.
Wayne Curtis jest felietonistą magazynu G&G poświęconym napojom i autorem książki A Bottle of Rum: A New World History in Ten Cocktails. Jego wnikliwe przemyślenia na temat alkoholi wysokoprocentowych i koktajli ukazywały się także w „The Atlantic Monthly” i „The New York Times”. świetny napój. . „Muskatele są zwykle rekrutowane do drużyn juniorskich” – powiedział mieszkaniec Nowego Orleanu o Port, który zajmuje pierwsze miejsce w kategorii napojów. „Ale zamek Elan pokazuje, że można skakać, jeśli jest mądrze używany. Gra w drużynie uniwersyteckiej i rywalizacja z nimi ma zalety.
Austin Clark wplótł każde włókno w nić, przywiązał każdą osnowę do krosna, zanurzył każdą próbkę w barwniku w kolorze indygo i spędzał każdą godzinę jeżdżąc szlakami w pobliżu swojego domu w Baton Rouge, zbierając wzory pikowania. Austin Clark utrzymuje wszystko przy życiu od wieków. -Starożytna sztuka tkactwa akadyjskiego. Clark i jego mentorka, 81-letnia tkaczka Elaine Bourke, przeszukali zbiory muzealne i przeprowadziły wywiady z dziesiątkami osób, aby zebrać informacje o Akadyjczykach (obecnie Cajunach). i początek XX wieku. W przeszłości Akadyjczycy używali brązowej bawełny do produkcji odzieży i koców i jest to żywy symbol tej tradycji — Bourke nadal uprawia odmianę w kolorze karmelu, a Clark, jeśli tylko może, przetwarza ją i swoje własne zbiory na swoje akadyjskie tekstylia.
Do jego dzieł należą klasyczne wzory w paski, które często zdobiły ręczniki, koce i prześcieradła w spodniach Cajun, a także historyczne kołdry we wzory X i O, które tkacze czasami wykonywali z droższej białej bawełny jako specjalny prezent ślubny. Wzór został stworzony przez akadyjską przędzarkę i tkaczkę Teresę Drone, która podarowała swoją kołdrę z krzyżem i diamentem Pierwszej Damie Lou Hoover i Mamie Eisenhower. „Staram się odtworzyć to jak najbliżej oryginału” – powiedział Clark. Co miesiąc produkuje mniejsze tkaniny, natomiast klienci muszą zamawiać większe przedmioty, takie jak koce, których produkcja może zająć miesiące. „Ważne jest, aby nie dodawać mojego punktu widzenia, ponieważ nie jestem Cajunem. Chcę szanować kulturę, szanować tkaczy i pozwolić, aby praca mówiła sama za siebie.
Jednak Bourque, nosiciel tradycji ludowych z Luizjany, będzie głosem talentu Clarka: „Czuję radość i satysfakcję, wiedząc, że Austin będzie kontynuował tę tradycję, tak jak robili to moi przodkowie” – powiedziała. „Dziedzictwo Acadii jest dobrze zadbane.”
Twórczość audio Joela Seeleya jest zarówno głęboko tradycyjna, jak i znacznie wyprzedzająca swoje czasy. Tworzy wykwintne gramofony od 2008 roku, na długo przed pierwotnym rozkwitem winylu, ale przed jego niedawnym odrodzeniem (sprzedaż winyli właśnie doświadczyła największego wzrostu od lat 80-tych). „Myślę, że odegrałem niewielką rolę w tym odrodzeniu” – powiedział Cilley. Jego klientami z siedzibą w Nowym Orleanie są znani projektanci wnętrz, znani muzycy i aktorzy z Południa — jeden z jego gramofonów był nawet używany w filmie „Star Trek Into Darkness”. W przypadku swojego gramofonu Barky Seeley wykorzystał swoje doświadczenie w sztuce, architekturze, projektowaniu i obróbce drewna, aby stworzyć elegancką maszynę muzyczną z talerzem na popiół, pochodzącą od rodzinnego drwala, dla którego udoskonalił metodę naprawy pęknięć. Cilley przeszlifował drewno, aż było idealnie gładkie, następnie częściowo pokrył je hebanem, a następnie pokrył kilkoma warstwami lakieru nawierzchniowego – tutaj nie można pominąć żadnych postów. Następnie instaluje w odtwarzaczach najnowsze komponenty audio i wysyła je audiofilom na całym świecie. Barky wydaje się być cudem nowoczesności, ale jeśli dodasz do miksu Allena Toussainta, możesz zapomnieć o subskrypcji Spotify.
Łącząc umiejętności rzeźbiarza i artysty sztuk pięknych, otrzymujesz kolekcję ceramiki Technicolor od People Via Plants. Matt Spahr i Valerie Molnar, odpowiednio rzeźbiarze i malarze, którzy wykładali na VCU, odkryli, że dobrze im się współpracowało w VCU. Dlatego wspólnie stworzyli kolorowe garnki, wazony i kubki, które szybko wyprzedały się w Internecie i sklepach. Ich proces polega na użyciu grawera komputerowego do tworzenia form, odlewania z gliny i niespodzianki. „Oryginalny kształt miseczki ma teksturę określoną przez frez” – powiedział Spar. „Tworząc formę, zwykle wykonuje się zgrubne przejście, a następnie wygładza je w końcowym procesie, ale zdecydowaliśmy się pozostawić wgniecenie”. Dodali stylowy, ale funkcjonalny kwadratowy uchwyt, który następnie pomalowali za pomocą gamy szkliwa Incredible. . „Na naszych kubkach Gozer i Gozarian, nazwanych na cześć bohaterów Ghostbusters, znikamy jak wschody i zachody słońca” – powiedział Molnar. Inny wzór glazury nawiązuje do topoli tulipanowych, ale zainspirował go także ogród kamelii Molnara, podobnie jak spacer po lokalnym targu kwiatowym w Richmond, River City Flower Exchange.
„Opowiadamy historie poprzez zapach” – mówi Tiffany Griffin, która w 2019 roku wraz z mężem Darielem Heronem wprowadziła na rynek w Durham czarną świecę Bright. Griffina, byłego pracownika rządowego w Waszyngtonie, do zmiany skłoniły dwa kolejne zamknięcia firm. Wracając do Karoliny Północnej, aby opracować biznesplan zapewniający rodzinie wolność finansową, postanowili uczcić swój adoptowany dom wyjątkową kolekcją świec. „Świece z Durham pachną tytoniem, bawełną i whisky” – mówi. „To był mój pierwszy i nadal jest jednym z moich ulubionych”. W ciągu zaledwie trzech lat firma Bright Black wypuściła świecę we współpracy z NBA, a także linię świec Diaspora, w tym świece Kingston o smakach rumu i grejpfruta. stworzony, aby uczcić jamajskie korzenie Heron. Budują także swoją działalność wokół ważnych celów: część ich letniej sprzedaży świec trafia do wspierania grup ulicznych kierowanych przez Czarnych na Południu. Tej jesieni firma Bright Black powiększyła swoje studio o nową przestrzeń artystyczną, w której odbędą się warsztaty tworzenia świec i zapachów.
Od 2009 roku East Fork, popularna marka ceramiki w Karolinie Północnej, kieruje się popytem na produkty ceramiczne, w tym popularne kubki do kawy, co skłoniło założyciela Alexa Matisse’a, jego współzałożycieli, jego żonę Connie i przyjaciela Johna Vigelanda do odwiedzania sklepów otwarto w Asheville. i Atlanty. W 2018 roku otrzymali nagrodę Southern Made Award. „Uwielbiamy patrzeć, jak ludzie nie idą na skróty” – Alex powiedział o doświadczeniach swoich i Connie w ocenianiu kategorii rzemiosła. „Jesteśmy pod wielkim podziwem dla ilości czasu, umiejętności i kunsztu, jakie tkacze akademiccy włożyli w wykonanie swoich koców”.
„Chciałam wyciągnąć wnioski z bolesnych punktów mojego pierwszego doświadczenia” – powiedziała projektantka Miranda Bennett, wprowadzając na rynek swoją tytułową markę odzieży zrównoważonej. Urodzony w Austin w Teksasie Bennett jest absolwentem Parsons School of Design i przez 12 lat pracował w branży modowej w Nowym Jorku, ale obecnie tworzy bardziej ekologiczną i etyczną firmę odzieżową, która minimalizuje ilość odpadów i wpływ na środowisko. nie do końca zdawałem sobie z tego sprawę. Dopiero powrót do rodzinnego miasta w 2013 roku odkryła barwniki roślinne. „Kiedy zaczęłam uczyć się o barwnikach roślinnych, ponownie zaczęłam szyć i farbować samodzielnie” – mówi. „Nagle wydawało się, że istnieje zupełnie inny powód, aby rozpocząć kolekcję”. wybierz materiały użyte w sekcji Materiały użyte w procesie, takie jak pestki awokado i łupiny orzechów pekan.
Używając tych barwników jako odskoczni, Bennett zanurzył się w świat slow fashion. Stara się szyć i budować wszystko w granicach miasta Austin i unika sezonowych trendów na rzecz niewielkiego wyboru ponadczasowych, dobrze wykonanych elementów, które są trwałe. „Wszystko zależy od krawiectwa” – powiedziała. „Tworzymy elementy, które wyglądają prosto, ale mamy różnorodne style, które można nosić na pięć różnych sposobów”. Bez względu na Twój gust i typ sylwetki, istnieje duże prawdopodobieństwo, że styl Mirandy Bennett będzie Ci odpowiadać. „Nasze kolekcje zostały zaprojektowane tak, aby każdy użytkownik czuł się jak najlepiej” – powiedział Bennett. „Jak więc możemy wykluczać ludzi ze względu na ich rozmiar lub wiek?”
Założycielki Glad & Young, Erica Tanksley i Anna Zitz, dorastały w kreatywnych rodzinach. „Uwielbiamy tworzyć rzeczy dla siebie” – powiedział Zietz. W miarę rozwoju ich twórczego partnerstwa zaczęli eksperymentować z różnymi materiałami, ale wkrótce zdali sobie sprawę, że uwielbiają pracować ze skórą. Podczas gdy wiele produktów skórzanych jest tradycyjnych i męskich, linia kolorowych toreb i akcesoriów Glad & Young jest zabawna i świeża, zwłaszcza w połączeniu z najlepiej sprzedającymi się saszetkami. „Co ciekawe, znajomi zaczęli kupować tę torbę na długo przed tym, zanim ponownie stała się popularna” – powiedział Seitz. Kiedy jednak trend powrócił, sprzedaż ich skórzanych saszetek gwałtownie wzrosła. Ta wszechstronna torba, wykonana z amerykańskiej skóry i mosiężnych elementów, idealnie sprawdzi się w podróży lub na wieczornym wyjściu. Można go nosić na ramieniu w biodrze, w naturalnej talii lub na ramieniu. Jest dostępny w dwóch rozmiarach i kilku jasnych i neutralnych kolorach, ale wersja ręcznie marmurkowa jest po prostu oszałamiająca. „Marmurkowanie to proces magiczny” – powiedział Seitz. „Uwielbiamy wyjątkowość, jaką wnosi do każdego produktu”.
Tytuły licencjata, magistra i seminarium Eldricka Jacobsa nie kwalifikowały go do kariery, którą kochał. Dzięki autorefleksji Jacobs znalazł pracę w Cleveland jako komiwojażer. „Przez całe życie mieszkałem na południu” – powiedział – „więc zimna pogoda w pewnym sensie psuje tę historię”. Aby uchronić się przed śniegiem, kupił swój pierwszy kapelusz. Zafascynowany zaczął uczyć się rzemiosła, zanim los przedstawił go kapelusznikowi z Ohio, który nauczył go podstaw, ale zachęcił do rozwijania własnego stylu. Jacobs wrócił więc do Bainbridge w stanie Georgia, gdzie dorastał, polując na gołębie, przepiórki i bażanty. Tam znalazł inspirację i lojalną klientelę wśród myśliwych przybywających w te okolice. „Natura kształtuje moją estetykę i zobaczysz, jak nakładam na siebie wiele naturalnych odcieni” – mówi o swoich wyrafinowanych projektach Flint & Port. Tworzy własną linię gotowych kapeluszy, które kształtuje ręcznie przy użyciu zabytkowych narzędzi, w tym futra królika, futra nutrii lub filcu bobrowego, w stylach obejmujących klasyczne sylwetki polujące na gołębie, fedory gotowe na brunch i styl Delty Mississippi. kapelusz fedora. hazardzista. Nie ten w kapeluszu? Zachowaj otwarty umysł. „Zaufanie” – powiedział Jacobs – „jest czynnikiem nr 1”.
Pochodząca z Północnej Karoliny Mimi Phillips, była projektantka kostiumów, która została koordynatorką kreatywną Ralpha Laurena, obwinia Dolly Parton za „czarowny pył”, który zmusił ją do przeprowadzki z Nowego Jorku do Nashville. Wczesna pasja Phillips do biżuterii zaczęła się od kolekcji jej matki i babci, zakorzeniła się w Music City i rozwinęła się w pełnoprawną markę po tym, jak Phillips odkryła Szkołę Jubilera Nowej Metody. „To była szkoła światowej klasy niedaleko Nashville” – powiedziała – „ze wspaniałymi nauczycielami z takich miejsc jak Tiffany. Wziąłem pełny program nauczania – tworzenie biżuterii, oprawa klejnotów, wszystkie zajęcia z rzemiosła. Wkrótce potem założyła Minnie Lane. , marki, która początkowo skupiała się na zamówieniach na elegancką biżuterię, ale wkrótce rozszerzyła swoją działalność na kolekcje modnych pierścionków, naszyjników, kolczyków i bransoletek. Każdy projekt zaczyna się od szkicu 2D, który Phillips ożywia za pomocą programu AutoCAD lub wosku, a następnie wysyła do odlewu. „Rzeźba woskowa jest dla mnie rodzajem medytacji” – mówi. Zainspirowana kolekcją Naked Everyday swojej przyjaciółki Scarlett Bailey, stworzyła niezliczone odmiany kultowej bransoletki Scarlett (pokazane poniżej, po prawej, wraz z wieloma innymi stylizacjami Minnie Lane), a następnie stworzyła elegancki i fantazyjny projekt, który stał się bestsellerem .
Od 2014 roku firma Mignonne Gavigan o tej samej nazwie produkuje jej charakterystyczne naszyjniki z szalikami z koralików i inne odważne, wyraziste elementy. Jako projektant ceniący atrakcyjność połączenia wyrafinowania i wygody, oceniając kategorię Styl, Gavigan faworyzował przyjazne dla środowiska klasyki od studia odzieżowego Miranda Bennett z Austin, które będą służyć przez wiele lat. „Uwielbiam połączenie zrównoważonych tkanin, niepowtarzalnych krojów i subtelnych detali” – mówi. „To ich sposób na zmianę branży”.
Gary Lacey zaczął produkować wykwintne wędki bambusowe trzydzieści lat temu, aby zaspokoić swoją miłość do tradycyjnego materiału. „Stwierdziłem, że jeśli mi się podobają, lepiej wymyślę, jak je zrobić” – powiedział rzemieślnik z Gainesville w stanie Georgia. W 2007 roku dodał do oferty ręcznie robione kołowrotki muchowe. Jego uroczy, zabytkowy kołowrotek do łososia jest niemal dokładną repliką kołowrotków do łososia wyprodukowanych pod koniec XIX wieku przez słynnego nowojorskiego producenta kołowrotków Edwarda von Hofe. Kupujący odwracają „wszystkie małe części tych szpul” – mówi Lacey – „takie jak śruby, pokrętła, które obracają się ręcznie, czy małe kłusowniki, które klikają, aby zamknąć szpule. Myślę, że właśnie dlatego stare repliki kołowrotków są tak popularnym powodem, dla którego warto je witać.”
Do stworzenia swoich zwojów Lacey użył wielu tych samych materiałów, co w oryginalnej wersji vom Hofe. Boczne panele kołowrotka wyrzeźbił z wytrzymałej czarnej gumy, ramię talerza ze skóry, a większość pozostałych części, w tym kultowy uchwyt w kształcie litery S, zostało wygrawerowanych ze srebra niklowego. Zaprojektował kołowrotki o średnicy trzech i pół cala, jak pokazano, do połowu większych ryb, takich jak łosoś, ale Lacy stworzyła kołowrotki w stylu von Hofe tak małe, jak pstrągi o wadze 4 i 5 wagi. Każda rolka jest wykonywana na zamówienie – współpracuje z klientem, aby stworzyć ją według jego specyfikacji. „To jakby zamówić niestandardową broń” – stwierdziła Lacey. „Chcesz grawer? Nie chcesz używać przycisku wybierania linii? Czy chcesz, aby mnożnik chwytał większą linię za każdym razem, gdy obrócisz pokrętło? Każda rolka jest tworzona pojedynczo, więc mogę to zrobić. tak jak chce klient.”
Joey D'Amico jest muzykiem, który przez całe życie grał na trąbce w szkole podstawowej i zdobył stypendium w college'u grając na lampach eufonicznych. Kiedy kupił tokarkę do drewna, aby pomóc w renowacji zabytkowego domu w Charleston w Południowej Karolinie, jego różne zainteresowania nagle się połączyły. „Pomyślałem, że gdybym mógł zawrócić tory” – wspomina – „założę się, że złapałbym kaczkę”. telefon jest w szopie za jego domem. Tworzy na zamówienie kuranty z drewna egzotycznego (bocotta, heban afrykański i stabilizowany czeczot klonowy). Posiada również żyłkę akrylową, która wymaga od myśliwych przestrzegania budżetu. „Robię wiele rzeczy” – powiedział D'Amico. „Ale nazwać mnie hitem to inna sprawa. Z jednej strony mogę być artystą i muzykiem, ale mogę wykorzystać moje umiejętności obróbki drewna, aby bawić się długością kanałów, otworami wydechowymi i całą mechaniką tworzenia czegoś, co brzmi”. jak kaczka.
Niestandardowy folder na scyzoryk Rossa Tysera jest dedykowany jego dziadkowi, stolarzowi, który w każdą niedzielę nosił scyzoryk w kieszeni kamizelki. „Powiedział, że nie czuje się w pełni ubrany, dopóki nie będzie miał noża w kieszeni” – wspomina wytwórca noży ze Spartanburga w Południowej Karolinie. Wyposażony w dwuipółcalowe ostrze, ręcznie kute z 384-warstwowej stali damasceńskiej, ten stylowy folder jest hitem zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Łuski z kłów mamuta wyglądają niesamowicie. Tytanowa wyściółka jest ozdobiona wewnątrz kamieniami szlachetnymi i posiada trwały zamek. Z wyjątkiem kilku małych śrubek, Taiser wykonuje każdą część ręcznie, stosując staromodną taktykę. Nie miał młotka ani prasy hydraulicznej, które są niezbędne w wielu sklepach z nożami. „To tylko moja prawa ręka, kowadło i kilka młotków” – powiedział. Są też wspomnienia jego dziadka siedzącego na werandzie, rzeźbiącego drewniane zabawki i słuchającego w radiu meczów Atlanta Braves.
Rzemieślnik z Charlotte, Larry McIntyre, łączy swoją miłość do historii Południa z pasją do spędzania czasu na wodzie, tworząc ręcznie robione kajaki, kajaki i wiosła dla firmy SouthernWood Paddle Company. Jako zapalony żeglarz tworzył przedmioty z cyprysu, ulubionego starego drewna pozyskiwanego z południowych bagien i strumieni, w sposób, który „przywiązywał mnie do tego obszaru”. Swoje pierwsze wiosło wyrzeźbił w 2015 roku, a cztery lata później zaczął pracować na pełny etat (robi też urocze deskorolki, haki do łodzi i inne przedmioty). Na wiosło najpierw kupił deskę osiadłego cyprysu od podwodnego drwala w Bishopville w Południowej Karolinie, wyciął podstawowy kształt wiosła za pomocą piły taśmowej, ukształtował drewno za pomocą przeciągacza, a następnie strugał i wyszlifował ręcznie. Każde wiosło jest pokryte olejem z konopi indyjskich. To szczególne wiosło do kajaka ma wszechstronną, zmodyfikowaną konstrukcję beavertail i ochronną końcówkę z żywicy epoksydowej, która dobrze sprawdza się w płytkiej wodzie. Niezależnie od tego, czy zostanie wrzucony do strumienia czarnej wody, czy zamontowany na boku domku nad jeziorem, będzie prawdziwym arcydziełem.
W tym roku T. Edward Nickens powraca do kategorii Outdoor po swojej dwunastej rundzie oceniania. Oprócz tego, że jest wieloletnim współpracownikiem G&G, Nix jest autorem wielu przewodników i książek o tematyce outdoorowej, w tym The Great Outdoorsman's Handbook, a ostatnio zbioru esejów The Last Wild Road. Nix, z zamiłowania rybak, pochwalił odkrycie Gary'ego Lacy'ego w zakresie wytrzymałych, skórzanych kołowrotków z hamulcem. „W epoce, w której zmieniają się nowe trendy w sprzęcie muchowym” – mówi – „miło jest pomyśleć o rzemieślniku pełnym pasji, który ożywia 140-letni projekt kołowrotka muchowego”.
Firma tekstylna Cicil dba o to, aby jej tkaniny były przyjazne dla środowiska. Laura Tripp, która w listopadzie ubiegłego roku założyła firmę wraz z Caroline Cockerham, wyjaśnia: „W zaciszu swoich domów chcieliśmy otaczać się rzeczami, które moglibyśmy szanować”. i barwionej wełny, Tripp i Cockerham, którzy wytwarzają własne produkty w dbającej o środowisko Patagonii. Zamiast tego wełna jest zbierana z małych rodzinnych gospodarstw i spółdzielni w Nowym Jorku, Pensylwanii i Vermont, w tym wełna czarna i brązowa (często uważana za niepożądaną, ponieważ nie można farbować ciemniejszych odcieni). Wełna jest wysyłana do Karoliny Południowej w celu czyszczenia lub prania, a następnie przekazywana młynarzom trzeciego pokolenia w Karolinie Północnej w celu zgrzeblenia, przędzenia, tkania i szycia. Produkt końcowy: wykonane na zamówienie, nietoksyczne, niebarwione, miękkie dywany w kolorze szarym i brązowym, uszyte w zakrzywione kształty przy minimalnej ilości odpadów podczas produkcji. „Przyjrzeliśmy się każdemu szczegółowi łańcucha dostaw” – powiedział Cockerham. „Miłość do produktu i zrównoważony rozwój idą w parze.”
Myśliwy udaje się do słynnych Gór Czerwonych w poszukiwaniu legendarnego rysia rudego i walczy o to, by sprowadzić go z powrotem wraz z dziedzictwem swojej rodziny.


Czas publikacji: 25 października 2023 r