Oszałamiająca nowoczesna gablotka na osobliwości wyprodukowana w Karolinie Północnej, najlepsza mieszanka ciasteczek maślankowych, wspaniałe wino porto w stylu georgiańskim i dwadzieścia jeden innych produktów wyprodukowanych na Południu to lista tegorocznych nagrodzonych produktów w sześciu kategoriach: dom, jedzenie, napoje, rękodzieło, styl i wypoczynek na świeżym powietrzu. A także nasz pierwszy laureat nagrody za zrównoważony rozwój
Za świetlistym brązowym ekranem i piękną, ciemną orzechową skorupą gabinetu Warrena Elijaha Leeda znajdują się ceramika, książki o sztuce, bibeloty i skorupy żółwi, a także modele statków, koraliki-bomby i samochodziki z pudełek zapałek. „Pomysł tego dzieła polega na ukryciu czegoś, co nie jest całkowicie ukryte” — powiedział Lead, projektant z Durham w Karolinie Północnej. Ta przesłanka istnieje od wieków: gabinety osobliwości istnieją od czasów włoskiego renesansu, kiedy kolekcjonowanie rzadkich i niezwykłych pamiątek z całego świata sygnalizowało status społeczny, a oglądanie tych kolekcji służyło również jako rozrywka na przyjęciach.
Ale dla niektórych widzów, którzy widzieli eleganckie, nowoczesne, wykończone projekty Leada na Międzynarodowych Targach Mebli Współczesnych (ICFF) w Nowym Jorku wiosną ubiegłego roku, na myśl przyszedł im klasyczny amerykański mebel. „Niektórzy starsi ludzie, których znałem, mówili, że wyglądał jak sejf na ciasto” — wspomina Lead. „To był pierwszy raz, kiedy słyszałem, żeby ktoś o tym wspomniał”. porównanie mu nie przeszkadzało. W rzeczywistości Lied uważa, że on — i wszyscy inni artyści i rzemieślnicy — są stale pod wpływem jednej lub drugiej rzeczy, niezależnie od tego, czy zdaje sobie z tego sprawę, czy nie.
„Ludzie, którzy próbują powiedzieć, że wymyślają coś nowego – nie zgadzam się z tym” – powiedział Lead. „Chciałem stworzyć rozpoznawalny przedmiot w nowy sposób. [Szafka] nie jest dokładnie nowa, ale myślę, że to wiele małych szczegółów, które nasz zespół włożył w naszą pracę, sprawia, że się wyróżnia”. Sprawdzona forma jest podobna, ale jej wyrafinowane elementy – solidne stolarki z orzecha włoskiego, drobno tkane (nie spawane) ekrany z brązu, ręcznie odlewane uchwyty z brązu – wymagały innowacji.
Lead, który studiował dmuchanie szkła i ceramikę rzeźbiarską w Central Kentucky College, zanim zajął się obróbką drewna, podchodzi do każdego projektu meblowego oczami artysty. Studio Leada w centrum Durham mieści się w budynku, w którym mieści się również jego warsztat obróbki metalu, organizacja non-profit zajmująca się sztuką oraz studio dmuchania szkła, które otworzył z przyjacielem w 2017 roku. Lied zaczął od naszkicowania kilku stylów szafek. Jeden jest wysoki, drugi jest wysoki. Jeden jest niski, jeden jest kucany, drugi jest kucany. „Nie ma na to żadnej formuły” — powiedział.
Po określeniu obecnego kształtu i wymiarów Warrena zebrał materiały, pozyskał surowy orzech z pobliskiego Gibsonville, a następnie sam go zmielił i ukształtował. „W meblach użyliśmy dużo orzecha” — mówi Lead, zwracając uwagę na jego elastyczność, giętkość, bogate odcienie i złożoną fakturę. „Spędziłem dużo czasu na podróżowaniu i zbieraniu orzechów, ilekroć je widziałem. Prawie wszystkie nasze materiały pochodzą z jakiegoś miejsca w Appalachach”.
Chociaż większość stołów, półek, krzeseł i regałów, które tworzy Lidl, ma solidne narożniki, ukształtowanie zakrzywionych krawędzi szafek jest stosunkowo łatwe. „Ale owijanie brązu wokół zakrzywionego końca to zupełnie nowa gra” — powiedział. „Przeszliśmy przez próby i błędy, aby zrobić to dobrze, ale szczerze mówiąc, było to mnóstwo zabawy. Przez większość czasu robiliśmy to, co robiliśmy wcześniej. To było coś, co musieliśmy rozgryźć”. i zabezpieczony, ekran mrugał jak każda skrzynia ze skarbami; na ICFF odwiedzający nie mogli powstrzymać się od wyciągania rąk i dotykania metalu, gdy przechodzili obok.
Jeśli na Twoim sprzęcie są wgniecenia, które wyglądają jak odciski palców, skontaktuj się z nami. Aby się ich pozbyć, Lidl zniszczył drewnianą formę, a następnie stworzył wokół niej silikonową formę. Następnie współpracował z lokalnym jubilerem, aby odlać je w brązie. „Większość innych uchwytów, które wykonujemy, jest okrągła” — wyjaśnia. „Są toczone na tokarce i mają gładszy wygląd. Jest to dla mnie ważne, ponieważ wyraźnie wyglądają na ręcznie robione”.
W niewłaściwych rękach lśniące drewno, lśniący ekran i lśniące niestandardowe okucia mogą wydawać się tandetne, ale siła Lidla tkwi w jego wyrafinowaniu. „Chcę mieć pewność, że moja praca jest wyjątkowa, ale niekoniecznie w dramatyczny sposób” — powiedział. Poszczególne elementy tej szafki zostały zmontowane z imponującą starannością i dbałością o szczegóły, tak jak cenna kolekcja, do której jest przeznaczona.
Podczas gdy większość jego rówieśników ćwiczyła łapanie, Jed Curtis otrzymał swoje pierwsze kowadło, zainspirowany kowalem, którego zobaczył podczas wizyty w Demo Living History Museum. „Nigdy nie myślałem o tym jako o pracy”, powiedział Curtis. Ale po przypadkowym spotkaniu z emerytowanym kowalem z Nowego Jorku, który sprzedał mu przedmioty ze swojego sklepu, Curtis osiedlił się w Roanoke w 2016 roku i otworzył Heart & Spade Forge. Tam ręcznie wykuwał naczynia kuchenne ze stali węglowej, takie jak te eleganckie piekarze, ze stali surowej dostarczanej z Karoliny Północnej i Południowej oraz fabryki obok jego studia. Zaprojektował maszyny do pieczenia chleba (sprzedawane pojedynczo i w zestawach po trzy), aby równomiernie rozprowadzać ciepło w piekarniku lub na kuchence i płynnie przechodzić na stół. Jego stopień naukowy z chemii określił funkcje tych części (stal węglowa może kontrolować temperaturę lepiej niż żeliwo), a on sam zgadywał ich kształt, obserwując złotników w Colonial Williamsburg i budowniczych hot rodów w latach 40. Ale przede wszystkim to idea spuścizny napędza jego pracę. „Rodzinna patelnia to ciągły proces” – powiedział. „Nie robię ich dla ciebie, robię je dla twoich wnuków”.
Chociaż Ben Caldwell dorastał w otoczeniu srebra — jego ojciec był zapalonym kolekcjonerem, a wiele sobót z dzieciństwa spędził na jeździe konnej w poszukiwaniu skarbów — jego decyzja o zostaniu złotnikiem była zaskoczeniem. „Pierwszą część kariery spędziłem na wytwarzaniu instrumentów muzycznych” — powiedział. Ale kariera Caldwella zmieniła się, gdy pracownik huty Terry Talley z Murfreesboro w stanie Tennessee zapytał go, czy byłby zainteresowany praktyką. Dziś pod nazwą Ben & Lael wytwarza piękne srebrne i miedziane naczynia stołowe oraz inne przedmioty gospodarstwa domowego, w tym te wspaniałe miski, które przekazuje Keithowi Leonardowi, właścicielowi lokalnej firmy platerującej. Następnie zostały pokryte czterema warstwami srebra Keitha Leonarda. (Caldwell wykonuje miedziane i srebrne przedmioty w całości we własnym zakresie). „Kiedy wykonujesz miskę ręcznie, jest ona naturalnie okrągła, ale aby nadawała się do użytku w domu, jej spód musi być płaski” — wyjaśnia Caldwell. „Nienawidzę niszczyć formy, aby ją naprawić”. Jego rozwiązanie: zrównoważony stojak wykonany z naturalnie zrzucanych mulaków, jeleni wirginijskich, łosi i poroży łosi. „Rogi są niezwykle eleganckie i biomorficzne” – powiedział. „To forma rzeźbiarska. Zarówno funkcjonalna, jak i piękna”.
Chociaż Andrew Reed i jego zespół w Reed Classics budują skomplikowane łóżka baldachimowe w swoim warsztacie w Dothan w Alabamie, maszyny, którymi operują, są proste. „Mój sklep to działające muzeum, pełne zabytkowego sprzętu z lat czterdziestych i pięćdziesiątych” — powiedział Reed o swoim żeliwnym sprzęcie, takim jak strugarka pierwotnie zamówiona w International Harvester i strugarka z odzyskanej piły taśmowej z lotniskowca z II wojny światowej. „Są lepsze niż cokolwiek nowego. Zaczynamy od półfabrykatów mahoniowych, głównie z Ameryki Środkowej i Południowej, i zaczynamy je frezować”. Stąd nawet jego najprostsze projekty wymagają dziewięćdziesięciu sześciu kroków. Od 1938 roku trzecie (wkrótce czwarte) pokolenie firmy — nastoletnie dzieci Reeda zaczęły uczyć się biznesu — włożyło te wysiłki w kolumny ołówków (na zdjęciu), Colonial, szpulę i łóżko domowe w stylu wiktoriańskim. W całym kraju: farma w Alabamie, rezydencja w Hollywood, rezydencja w Charleston i nowoczesny apartament w Nowym Jorku. „Mam dziewięćdziesięciosześcioletnią klientkę z Birmingham, która śpi w tym samym łóżku, które mój dziadek dał jej w prezencie ślubnym” – powiedział Reed. „Są zbudowane tak, aby przetrwały wiecznie”.
Charlotte Moss, znana projektantka wnętrz i autorka dwunastu książek o projektowaniu, zawsze poszukuje świeżej, ponadczasowej estetyki. Wniosła do kategorii domu trzydzieści lat doświadczenia i miłość do faktury i koloru, a także była zafascynowana szafkami rodzinnymi Elijaha Leada. „Jest dobrze wykonany, lekki i przewiewny, a brązowa siatka dodaje mu blasku” – wyjaśnia. „Gdy używa się go jako bufetu, zakrzywione końce idealnie pasują do talerzy… i jest bezpieczny dla dzieci!”
„Ciasteczka to bardzo wygodna żywność i można z nimi zrobić wiele rzeczy” — mówi Carolyn Roy. Ona i jej partner Jason to udowadniają, a w restauracji śniadaniowo-lunchowej Biscuit Head goście mogą wybrać się do miasta na wypieki z jednym z sześciu sosów, ostrym sosem i dżemem lub szarpaną wieprzowiną, szynką, a w przypadku ciasteczek Dirty Animal — domowym serem pimento, smażonym kurczakiem, bekonem i jajkami sadzonymi polanymi domowym sosem. „To zabawne” — przyznała Caroline.
Ale wszystko sprowadza się do podstaw: odkąd Roys otworzył swój pierwszy sklep w Asheville w 2013 r., ich duże, puszyste i pyszne ciasteczka z kocimi głowami przykuły uwagę kupujących śniadanie. Niedługo po otwarciu klienci zaczęli pytać o ich zestawy. Royce się zgodził, sprzedając je w szklanych butelkach z instrukcją na wstążce.
Teraz ta mieszanka się zmieniła. Ponieważ popularność Biscuit Head wciąż rośnie, rodzina Royów otworzyła dwa kolejne lokale w Asheville i jeden w Greenville w Karolinie Południowej, a także otworzyła przetwórnię, która teraz robi dżemy i nową paczkę niezawodnej mieszanki do ciastek. Kluczem jest to, że masło jest już pokrojone; domowy kucharz musi tylko dodać trochę maślanki, aby łatwiej było wsypać mąkę do miski i na blat (i w inne miejsca w kuchni). Caroline radzi po prostu umieścić ciasto na blasze (nie rozwałkować) i nie wahać się nakładać łyżką. „Nasze ciasteczka są superlekkie i puszyste w środku, a chrupiące i maślane na zewnątrz” — mówi. „Nie można ich podnieść i zjeść rękami. To ciasteczka robione nożem i widelcem”.
Popcorn Poppy x Spicewalla Asheville, NC | 7–9,50 USD za opakowanie; poppyhandcraftedpopcorn.com
Ginger Frank wiedziała, że chce prowadzić własny biznes, zanim jeszcze poważnie zastanowiła się nad tym, czym powinien być jej biznes. Uwielbiała jednak popcorn i odkryła, że w Asheville nie ma sprzedawców specjalizujących się w tej przekąsce. Dlatego, pomimo dezaprobaty przyjaciół i rodziny, otworzyła sklep o nazwie Poppy Hand-Crafted Popcorn, sprzedając specjalistyczny popcorn w kreatywnych smakach. „To była właściwie jedyna rzecz, jaką miałam na myśli, więc naprawdę musiało się udać” — powiedziała Frank. I tak się stało. Używa naturalnych składników i aromatów („można to wszystko przeczytać na etykiecie”), a Asheville to zauważa. Obecnie zatrudnia 56 pracowników i powiedziała, że może zatrudnić 10 kolejnych. Wiele z jej najpopularniejszych produktów powstało we współpracy z lokalnymi i regionalnymi firmami. Wśród nich: Spicewalla, linia wysokiej jakości przypraw produkowanych w małych partiach przez szefa kuchni z Asheville, Meherwana Irisha, która dała początek nowej linii Poppy x Spicewalla. Ta śmiała seria dostępna jest w czterech smakach, w tym rozpływającym się w ustach Caramel Masala Chai i pikantnym wędzonym piri piri.
Konfitura z wędzonej cebuli znajduje się w menu Butcher & Bee, restauracji serwującej dania kuchni bliskowschodniej w Charleston, od ponad dekady. Dżem pierwotnie stworzono jako przyprawę do kanapek z pieczoną wołowiną, częściowo ze względu na jego wszechstronność — od tamtej pory pojawia się na deskach serów i na brukselce. Klienci proszą o niemal wszystko inne, a następnie proszą o małe pojemniki na wynos. Dlatego właściciel Mikhail Shemtov postanowił zacząć sprzedawać ten doskonały produkt, który powstaje z cebuli wyjętej z wędzarni, a następnie gotowanej z cukrem i wodą w słoikach dla tych, którzy lubią cieszyć się nim w domu. „Można go dodawać do burgerów, dań gourmet lub stanowić część śniadania lub kolacji” — sugeruje Shemtov. Dla wegetarian jest idealnym zamiennikiem boczku, dodając wędzony, słodki i umami smak.
Niesmażony kurczak Charleston, SC | 5-6 dolarów za sztukę; wiaderka po 9 dolarów za 100 dolarów; liferafttreats.com
Cynthia Wong jest wyczerpana. Szefowa cukierni i sześciokrotna nominowana do nagrody Jamesa Bearda, była zmęczona długimi godzinami pracy i ciągłym życiem restauracyjnym. Postanowiła założyć własną firmę i zaczęła wymyślać pomysły. Jedną z korzyści bycia całkowicie wyczerpaną, jak mówi, jest to, że „nie ma oporu przed kreatywnym myśleniem. lody, które wyglądają jak smażone udka z kurczaka – przyszły jej do głowy, gdy spała, a pomysł przyszedł jej do głowy ze wspomnień z podróży do Francji, gdzie próbowała niesamowicie kreatywnych deserów lodowych. Po eksperymentach stworzyła lody o smaku gofrów zawinięte w „kości” z ciasteczek z kawałkami czekolady, zwieńczone chrupiącą karmelizowaną białą czekoladą i lukrem z płatków kukurydzianych, aby dopełnić pysznej iluzji, która zachwyca zarówno dzieci, jak i dorosłych. Pałki perkusyjne, które produkuje dla swojej firmy, Life Raft Treats, są sprzedawane pojedynczo w wybranych sklepach na Południu, w tym Whole Foods, oraz w tubkach w Goldbelly w całym kraju.
Al Roker może być najbardziej znany jako wieloletni gospodarz programu „Today” stacji NBC, ale nagradzany meteorolog ma również świetny gust kulinarny: jest współgospodarzem programu „Al Roker”. Al Roker jest autorem The Big Bad Book of Barbecue i założycielem kultowej książki o grillowaniu w tematyce Święta Dziękczynienia. – W zeszłym roku dziesięć podcastów zrobiło prawdziwą furorę. Jako juror kategorii żywności Roker spróbował ponad 65 mięs, serów, przekąsek i słodyczy, a jakość i uniwersalny urok mieszanki Biscuit Head z dodatkiem maślanki przekonały go. „Nie obchodzi mnie, czy jesteś z północy, południa, zachodu czy wschodu” – powiedział. „Lubisz ciasteczka”.
Chateau Elan Winery and Resort otwarto w Braselton w stanie Georgia w 1982 r. na 600 akrach ziemi, a ostatecznym celem było zostanie jedną z największych winnic na wschodnim wybrzeżu. Klimat i ukształtowanie terenu miały inne plany. „Problemem nie jest produkcja wina, ale uprawa winogron” — mówi Simone Bergese, dyrektor generalny i winiarz wykonawczy w Chateau Ylang. Po latach rozczarowujących zbiorów pozostało tylko dwadzieścia akrów winnic. Następnie w 2012 r. pojawił się Burgis, który dorastał w regionie Piedmont we Włoszech i zaczął pracować w winnicach w wieku 18 lat, a później pracował w Australii, na Sycylii i w Wirginii. „Wszedłem przez drzwi i obejrzałem nieruchomość” — powiedział — „i zdałem sobie sprawę, że ma ona niesamowity potencjał”.
Belsize zaczął produkować między innymi białe porto, zastępując winogrona ze Starego Świata muskatami, rodzimą odmianą dobrze dostosowaną do Południa. Do swojego porto wybrał mieszankę 30% winogron muskatami i 70% winogron chardonnay, które zostały wysłane z Kalifornii w chłodniach. Stosuje tradycyjną metodę wczesnego zatrzymania fermentacji poprzez dodanie wysokiego stężenia spirytusu winogronowego, zanim cały cukier zamieni się w alkohol. Jego porto było dobre, ale podczas wizyty w portugalskiej winnicy w 2019 roku zdał sobie sprawę, że dłuższe leżakowanie wina w beczkach poprawi jego wyniki. „Po spróbowaniu białego porto postanowiłem poczekać trochę dłużej przed butelkowaniem” — powiedział. Opóźnienie się opłaciło, tworząc intrygującą naturalną słodycz, która uzupełniała ziemiste nuty wzmocnionego wina pralinowego. Chociaż ilości są ograniczone, a Elayne obecnie sprzedaje porto tylko lokalnie i online, winiarnia zwiększyła produkcję, co oznacza, że w nadchodzących latach na półki trafi więcej win.
W 1999 roku Deborah Stone i jej mąż kupili 80 akrów lasu w pobliżu Birmingham i z pomocą ojca stopniowo przekształcili las w farmę. Uprawiali róże i inne rośliny, aby wytwarzać produkty do pielęgnacji skóry: Stone pracowała w branży spa i wellness na początku swojej kariery i w pewnym momencie prowadziła bar z sokami. „To właśnie tam poznałam busz, ocet i jego zalety” — powiedziała. Teraz wykorzystuje produkty i zioła uprawiane na farmie, aby tworzyć przyprawy na bazie octu, takie jak borówka i kurkuma, do swojej farmy Stone Hollow i jej sklepu detalicznego w centrum Birmingham. Trzy lata temu firma wprowadziła na rynek truskawkową i różaną wersję octu, która stała się najlepiej sprzedającym się octem pitnym firmy. Na farmie uprawia się około trzech tysięcy sadzonek truskawek, a świeże jagody moczy się w ekologicznym occie jabłkowym. Następnie Stone dodaje do mieszanki płatki róż, pieprz, kolendrę i cynamon, nadając jej wyjątkowy, pikantny charakter. Szefowie kuchni mogą używać go w sosach sałatkowych, a barmani powinni spróbować go w koktajlach. Można też po prostu popijać go wodą gazowaną z lodem.
Bloody Brilliant Bloody Mary Mix Richmond, VA | Cena za cztery sztuki waha się od 36 do 50 dolarów; backpocketprovisions.com
Will Gray wszedł do biznesu Bloody Mary mix po przeprowadzeniu niewielkiej inżynierii wstecznej. Pracował dla organizacji non-profit w Waszyngtonie, D.C., pracując nad poprawą zrównoważoności systemów rolniczych i szukał sposobu, aby wnieść zabawę i radość do świata zdominowanego przez towary. „Bloody Marys są częścią rodzinnych uroczystości odkąd pamiętam” — powiedział Gray. „Wiedziałem, czym jest Bloody Mary, zanim dowiedziałem się, czym jest koktajl”. Zna również wielu drobnych rolników, którzy uprawiają pomidory heirloom, które „dobrze się sprzedają, gdy są idealne, ale wcale się nie sprzedają, gdy nie są idealne”. „W 2015 roku on i jego siostra Jennifer Beckman założyli Back Pocket Provisions w Richmond i zaczęli wyciskać nielubiane pomidory z sieci rodzinnych farm w całej Wirginii. Aby stworzyć swój flagowy zestaw Bloody Brilliant, łączą świeże soki z chrzanem, sosem Worcestershire i pieprzem cayenne. „Chcieliśmy zrobić coś, co smakuje jak sok pomidorowy, a nie coś lepkiego jak V8” — powiedział. Powstały jasny, lekki smak bardziej przypomina pole niż puszkę.
Rozkwit rzemieślniczych gorzelni na Południu (i w całym kraju) utorował drogę nowemu rozkwitowi: rozwojowi eksperymentów w produkcji whisky i innych alkoholi. Mniejsze browary są zazwyczaj bardziej elastyczne i mogą wypróbować nowe metody, aby zobaczyć, co działa. Whiskey, położona na 112 akrach w Fort Worth w Teksasie, szybko zyskała reputację jako bourbon premium od czasu założenia marki w 2010 roku. Pozostaje również wierna temu duchowi innowacji: w listopadzie ubiegłego roku gorzelnia wypuściła trzecią z serii Barrel Finish, leżakując bourbon w używanych beczkach po koniaku przez ponad rok. Te dębowe beczki nadają bogate owocowe aromaty, które idealnie komponują się z waniliowymi i karmelowymi smakami występującymi w tradycyjnych dębowych beczkach. „To idealny bourbon na lato” — mówi specjalista od whisky Ale Ochoa — „ponieważ ma lżejszy, świeższy, bardziej owocowy smak”.
Wayne Curtis jest felietonistą G&G zajmującym się napojami i autorem książki A Bottle of Rum: A New World History in Ten Cocktails. Jego przemyślenia na temat alkoholi i koktajli ukazały się również w The Atlantic Monthly i The New York Times. świetny drink. . „Muscatele są zazwyczaj rekrutowane do drużyn uniwersyteckich juniorów” — powiedział mieszkaniec Nowego Orleanu o porto, które zajmuje pierwsze miejsce w kategorii napojów. „Ale Elan Castle pokazuje, że mogą skakać, jeśli są używane mądrze. Gra w drużynie uniwersyteckiej i są korzyści z rywalizacji z nimi”.
Austin Clark wplatał każde włókno w nić, przywiązywał każdą osnowę do krosna, zanurzał każdy próbnik w barwniku indygo i spędzał każdą godzinę przemierzając szlaki w pobliżu swojego domu w Baton Rouge, zbierając wzory patchworków. Austin Clark podtrzymywał wszystko przy życiu przez stulecia. - Starożytna sztuka tkania akadyjskiego. Clark i jego mentorka, 81-letnia tkaczka o imieniu Elaine Bourke, przeszukali zbiory muzealne i przeprowadzili wywiady z dziesiątkami osób, aby zebrać informacje o Akadianach (obecnie Cajunach). i początku lat 1900. Akadianie historycznie używali brązowej bawełny do produkcji odzieży i koców, a jest to żywy symbol tej tradycji — Bourke nadal uprawia rzędy karmelowej odmiany, a Clark, kiedy może, poddaje ją recyklingowi i swoje własne zbiory, tworząc z niej tekstylia akadyjskie.
Jego dzieła obejmują klasyczne wzory w paski, które często zdobiły ręczniki, koce i prześcieradła w wyprawkach Cajun, a także historyczne kołdry w kształcie litery X i O, które tkacze czasami robili z droższej białej bawełny jako specjalny prezent ślubny. Wzór został stworzony przez akadyjską prządkę i tkaczkę Teresę Drone, która podarowała swoją kołdrę Cross and Diamond Pierwszej Damie Lou Hoover i Mamie Eisenhower. „Staram się odtworzyć ją tak blisko oryginału, jak to możliwe” — powiedziała Clark. Firma produkuje mniejsze tkaniny co miesiąc, podczas gdy klienci muszą zamawiać większe przedmioty, takie jak koce, których produkcja może zająć miesiące. „Ważne jest, aby nie dodawać swojego punktu widzenia, ponieważ nie jestem Cajun. Chcę szanować kulturę, szanować tkaczy i pozwolić, aby praca mówiła sama za siebie”.
Ale Bourque, nosicielka ludowych tradycji Luizjany, będzie głosem talentu Clark: „Czuję radość i satysfakcję, wiedząc, że Austin będzie kontynuował tę tradycję tak jak moi przodkowie” – powiedziała. „Dziedzictwo Acadii jest dobrze pielęgnowane”.
Dzieła audio Joela Seeleya są jednocześnie głęboko tradycyjne, a jednocześnie wyprzedzają swoje czasy. Tworzy wykwintne gramofony od 2008 roku, na długo przed pierwotnym rozkwitem winylu, ale przed jego niedawnym odrodzeniem (sprzedaż winyli właśnie odnotowała największy wzrost od lat 80.). „Myślę, że odegrałem niewielką rolę w tym odrodzeniu” — powiedział Cilley. Jego klientami Audiowood, mającym siedzibę w Nowym Orleanie, są znani projektanci wnętrz, znani muzycy z Południa i aktorzy — jeden z jego gramofonów został nawet użyty w filmie „Star Trek Into Darkness”. W przypadku swojego gramofonu Barky Seeley wykorzystał swoje doświadczenie w sztuce, architekturze, projektowaniu i obróbce drewna, aby stworzyć elegancki sprzęt muzyczny z talerzem jesionowym pochodzącym od rodzinnego drwala, dla którego udoskonalił metodę naprawy pęknięć. Cilley przeszlifował drewno, aż stało się idealnie gładkie, następnie częściowo pokrył je hebanem, a następnie pokrył kilkoma warstwami lakieru nawierzchniowego — nie można przegapić żadnego wpisu. Następnie instaluje najnowsze komponenty audio w odtwarzaczach i wysyła je do audiofilów na całym świecie. Barky wydaje się nowoczesnym cudem, ale dodaj do tego Allena Toussainta, a możesz zapomnieć o swojej subskrypcji Spotify.
Łącząc umiejętności rzeźbiarza i artysty sztuk pięknych, otrzymujesz kolekcję ceramiki Technicolor od People Via Plants. Matt Spahr i Valerie Molnar, rzeźbiarze i malarze (odpowiednio), którzy uczyli na VCU, odkryli, że dobrze im się współpracuje na VCU. Współpracowali więc, aby tworzyć kolorowe doniczki, wazony i kubki, które szybko wyprzedały się online i w sklepach. Ich proces obejmuje użycie komputerowego grawera do tworzenia form, odlewania gliny i niespodzianki. „Oryginalny kształt kubka ma faktury określone przez frez” — powiedział Spar. „Podczas tworzenia formy zwykle wykonuje się szorstkie przejście, a następnie wygładza się je w końcowym procesie, ale zdecydowaliśmy się zostawić wgniecenie”. Dodali stylowy, ale funkcjonalny kwadratowy uchwyt, który następnie pomalowali gamą szkliwa Incredible. „Na naszych kubkach Gozer i Gozarian, nazwanych na cześć postaci z Ghostbusters, znikamy jak zachód i wschód słońca” — powiedział Molnar. Inny wzór szkliwa nawiązuje do tulipanowców, ale inspiracją był również ogród kameliowy Molnara, a także spacer po lokalnym targu kwiatowym w Richmond, River City Flower Exchange.
„Opowiadamy historie za pomocą zapachu” — mówi Tiffany Griffin, która w 2019 r. wraz z mężem Darielem Heronem wprowadziła na rynek w Durham czarną świecę Bright. Griffin, była pracownica rządowa w Waszyngtonie, została zmuszona do przeprowadzki przez dwa kolejne zamknięcia firm. Po powrocie do Karoliny Północnej, aby opracować plan biznesowy mający na celu zapewnienie rodzinie wolności finansowej, postanowili uczcić swój adoptowany dom wyjątkową kolekcją świec. „Świece Durham pachną tytoniem, bawełną i whisky” — mówi. „To była moja pierwsza świeca i nadal jest jedną z moich ulubionych”. W ciągu zaledwie trzech lat Bright Black wypuściło świecę we współpracy z NBA, a także linię świec Diaspora, w tym świece Kingston o smaku rumu i grejpfruta. stworzone, aby uczcić jamajskie korzenie Herona. Budują również swoją działalność wokół ważnych spraw: część ich letniej sprzedaży świec trafia do grup ulicznych prowadzonych przez czarnoskórych na Południu. Tej jesieni Bright Black rozbudowało swoje studio o nową przestrzeń przeznaczoną na sztukę społeczną, w której odbywać się będą warsztaty wyrobu świec i nadawania zapachów.
Od 2009 roku East Fork, popularna marka ceramiki z Karoliny Północnej, jest napędzana popytem na produkty ceramiczne, w tym popularne kubki do kawy, co skłoniło założyciela Alexa Matisse'a, jego współzałożycieli, jego żonę Connie i przyjaciela Johna Vigelanda do odwiedzenia sklepów, które zostały otwarte w Asheville i Atlancie. W 2018 roku otrzymali nagrodę Southern Made Award. „Uwielbiamy, gdy ludzie nie idą na skróty” — powiedział Alex o swoim i Connie doświadczeniu w ocenianiu kategorii rzemiosła. „Mamy wielki podziw dla ilości czasu, umiejętności i kunsztu, jakie akademiccy tkacze wkładają w tworzenie swoich koców”.
„Chciałam uczyć się na błędach mojego pierwszego doświadczenia”, powiedziała projektantka Miranda Bennett, wprowadzając na rynek swoją markę odzieży ekologicznej o tej samej nazwie. Urodzona w Austin w Teksasie, Bennett ukończyła Parsons School of Design i przez 12 lat pracowała w nowojorskim przemyśle modowym, ale teraz tworzy bardziej ekologiczną, etyczną firmę odzieżową, która minimalizuje odpady i wpływ na środowisko. nie do końca zdawała sobie z tego sprawę. Dopiero po powrocie do rodzinnego miasta w 2013 roku odkryła barwniki roślinne. „Kiedy zaczęłam uczyć się o barwnikach roślinnych, zaczęłam szyć i farbować samodzielnie”, mówi. „Nagle wydawało się, że istnieje zupełnie inny powód, aby rozpocząć kolekcję”. wybierz materiały użyte w sekcji Materiały używane w procesie, takie jak pestki awokado i łupiny orzechów pekan.
Wykorzystując te barwniki jako trampolinę, Bennett zanurzyła się w świecie powolnej mody. Stara się szyć i budować wszystko w granicach miasta Austin i unika sezonowych trendów na rzecz niewielkiej liczby ponadczasowych, dobrze wykonanych elementów, które są zbudowane tak, aby przetrwały. „Wszystko kręci się wokół krawiectwa”, powiedziała. „Tworzymy elementy, które wyglądają prosto, ale mamy różnorodne style, które można nosić na pięć różnych sposobów”. Niezależnie od gustu lub typu sylwetki, istnieje prawdopodobieństwo, że styl Mirandy Bennett będzie do Ciebie pasował. „Nasze kolekcje są zaprojektowane tak, aby każdy użytkownik czuł się jak najlepiej”, powiedziała Bennett. „Więc jak możemy wykluczać ludzi ze względu na ich rozmiar lub wiek?”
Założycielki Glad & Young, Erica Tanksley i Anna Zitz, wychowały się w kreatywnych rodzinach. „Uwielbiamy tworzyć rzeczy dla siebie” — powiedziała Zietz. Wraz z rozwojem ich kreatywnego partnerstwa zaczęły eksperymentować z różnymi materiałami, ale wkrótce zdały sobie sprawę, że uwielbiają pracować ze skórą. Podczas gdy wiele skórzanych produktów ma tendencję do bycia tradycyjnymi i męskimi, linia kolorowych toreb i akcesoriów Glad & Young wydaje się zabawna i świeża, szczególnie w przypadku najlepiej sprzedających się saszetek biodrowych. „Co ciekawe, przyjaciele zaczęli kupować torbę na długo przed tym, jak stała się ponownie popularna” — powiedziała Seitz. Ale gdy trend powrócił, sprzedaż ich skórzanych saszetek biodrowych gwałtownie wzrosła. Wykonana z amerykańskiej skóry i mosiężnych okuć, ta wszechstronna torba jest idealna w podróży lub na wieczorne wyjście. Można ją nosić na ramieniu na biodrze, w naturalnej talii lub na ramieniu. Jest dostępna w dwóch rozmiarach i kilku jasnych i neutralnych kolorach, ale ręcznie marmurkowana wersja jest po prostu oszałamiająca. „Marmurkowanie to magiczny proces” — powiedziała Seitz. „Uwielbiamy wyjątkowość, jaką wnosi do każdego produktu”.
Tytuły licencjata, magistra i seminarium Eldricka Jacobsa nie kwalifikowały go do kariery, którą kochał. Dzięki autorefleksji Jacobs znalazł pracę w Cleveland jako podróżujący sprzedawca. „Przez całe życie mieszkałem na Południu”, powiedział, „więc zimna pogoda trochę psuje historię”. Aby chronić się przed śniegiem, kupił swój pierwszy kapelusz. Zafascynowany zaczął uczyć się rzemiosła, zanim los zetknął go z kapelusznikiem z Ohio, który nauczył go podstaw, ale zachęcił go do wypracowania własnego stylu. Jacobs wrócił więc do Bainbridge w stanie Georgia, gdzie dorastał, polując na gołębie, przepiórki i bażanty. Tam znalazł inspirację i lojalną klientelę wśród myśliwych, którzy przybywali w te rejony. „Natura kształtuje moją estetykę i zobaczysz, że nakładam wiele naturalnych odcieni”, mówi o swoich wyrafinowanych projektach Flint & Port. Tworzy własną linię gotowych do noszenia kapeluszy, które formuje ręcznie przy użyciu zabytkowych narzędzi, w tym futra króliczego, futra nutrii lub filcu bobrowego, w stylach takich jak klasyczne sylwetki do polowań na gołębie, kapelusze typu fedora gotowe na brunch i styl delty Missisipi. kapelusz fedora. hazardzista. Nie ten z kapeluszem? Zachowaj otwarty umysł. „Pewność siebie”, powiedział Jacobs, „jest czynnikiem nr 1”.
Pochodząca z Karoliny Północnej Mimi Phillips, była projektantka kostiumów, a obecnie koordynatorka kreatywna Ralpha Laurena, obwinia Dolly Parton za „czarodziejski pył”, który skłonił ją do przeprowadzki z Nowego Jorku do Nashville. Wczesna pasja Phillips do biżuterii zaczęła się od kolekcji jej matki i babci, zakorzeniła się w Music City i przekształciła w pełnoprawną markę po tym, jak Phillips odkryła School of the New Method Jeweler. „To była szkoła światowej klasy poza Nashville”, powiedziała, „z doskonałymi nauczycielami z miejsc takich jak Tiffany. Ukończyłam pełny program nauczania – tworzenie biżuterii, oprawianie kamieni szlachetnych, wszystkie zajęcia rzemieślnicze”. Niedługo potem założyła Minnie Lane. , markę, która początkowo skupiała się na zamówieniach na biżuterię, ale wkrótce zmieniła kierunek na kolekcje modnych pierścionków, naszyjników, kolczyków i bransoletek. Każdy projekt zaczyna się od szkicu 2D, który Phillips następnie ożywia za pomocą programu AutoCAD lub wosku, a następnie wysyła do odlewu. „Rzeźba w wosku jest dla mnie rodzajem medytacji”, mówi. Zainspirowana kolekcją Naked Everyday swojej przyjaciółki Scarlett Bailey, stworzyła niezliczone wersje kultowej bransoletki Scarlett (pokazanej poniżej, po prawej, wraz z wieloma innymi stylizacjami Minnie Lane), a efektem był elegancki i kapryśny projekt, który stał się bestsellerem.
Od 2014 roku firma o tej samej nazwie, którą założyła Mignonne Gavigan, produkuje jej charakterystyczne naszyjniki z koralików i inne odważne, wyraziste elementy. Jako projektantka, która docenia urok łączenia wyrafinowania i wygody, podczas oceniania kategorii Styl, Gavigan preferowała ekologiczne klasyki od studia odzieżowego Miranda Bennett z siedzibą w Austin, które przetrwają lata. „Uwielbiam połączenie zrównoważonych tkanin, unikalnych sylwetek i subtelnych detali” — mówi. „To ich sposób na zmianę branży”.
Gary Lacey zaczął produkować wykwintne wędki bambusowe trzydzieści lat temu, aby zaspokoić swoją miłość do tradycyjnego materiału. „Pomyślałem, że jeśli mi się podobają, to lepiej, żebym dowiedział się, jak je zrobić” — powiedział rzemieślnik z Gainesville w stanie Georgia. W 2007 roku dodał ręcznie robione kołowrotki do połowu muchowego. Jego uroczy zabytkowy kołowrotek do połowu łososia jest niemal dokładną repliką kołowrotków do połowu łososia produkowanych pod koniec XIX wieku przez słynnego nowojorskiego producenta kołowrotków Edwarda von Hofe. Kupujący oddają „wszystkie małe części tych kołowrotków” — mówi Lacey — „takie jak śruby, pokrętła, które obracają się ręcznie, i małe kłusowniki, które klikają, aby zamknąć kołowrotki. Myślę, że dlatego stare repliki kołowrotków są tak popularne, że są mile widziane”.
Aby stworzyć swoje zwoje, Lacey użył wielu takich samych materiałów, jak w oryginalnej wersji vom Hofe. Wyrzeźbił boczne panele kołowrotka z wytrzymałej czarnej gumy, ramię tarczy ze skóry, a większość pozostałych części, w tym kultowy uchwyt w kształcie litery S, została wygrawerowana ze srebra niklowego. Zaprojektował kołowrotki o średnicy trzech i pół cala, jak pokazano, aby łowić większe ryby, takie jak łosoś, ale Lacy wykonał kołowrotki w stylu von Hofe'a o wielkości pstrąga 4 i 5. Każdy kołowrotek jest robiony na zamówienie – współpracuje z klientem, aby stworzyć go zgodnie z jego lub jej specyfikacjami. „To jak zamawianie niestandardowego pistoletu” – powiedział Lacey. „Czy chcesz grawerunek? Czy nie chcesz użyć klikera do wybierania żyłki? Czy chcesz, aby mnożnik chwytał więcej żyłki za każdym razem, gdy przekręcisz pokrętło? Każdy kołowrotek jest robiony pojedynczo, więc mogę go zrobić tak, jak chce klient”.
Joey D'Amico to muzyk z powołania, który grał na trąbce w szkole podstawowej i zdobył stypendium na studia grając na tubach eufonium. Kiedy kupił tokarkę do drewna, aby pomóc w odnowieniu zabytkowego domu w Charleston w Karolinie Południowej, jego różne zainteresowania nagle się przeplatały. „Pomyślałem, że jeśli będę mógł toczyć tory”, wspomina, „założę się, że złapię kaczkę”. Telefon znajduje się w szopie za jego domem. Tworzy dzwonki na zamówienie z egzotycznego drewna (bocotta, heban afrykański i stabilizowany klon). Ma też linię akrylową, która wymaga od myśliwych liczenia się z budżetem. „Robię wiele rzeczy”, powiedział D'Amico. „Ale to co innego, żeby nazwać mnie hitem. Z jednej strony mogę być artystyczny i muzykalny, ale mogę wykorzystać swoje umiejętności stolarskie, aby bawić się długościami kanałów, otworami wydechowymi i wszystkimi mechanikami, jak zrobić coś, co brzmi „. jak kaczka”.
Niestandardowy scyzoryk Rossa Tysera jest dedykowany jego dziadkowi, stolarzowi, który nosił scyzoryk w kieszeni kamizelki każdej niedzieli. „Mówił, że nie czuł się w pełni ubrany, dopóki nie miał noża w kieszeni” — wspominał wytwórca noży ze Spartanburga w Karolinie Południowej. Ten stylowy scyzoryk z ostrzem o długości dwóch i pół cala, ręcznie kutym z 384-warstwowej stali damasceńskiej, jest hitem zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Łuski mamucich ciosów wyglądają niesamowicie. Tytanowa wyściółka jest ozdobiona wewnątrz kamieniami szlachetnymi i ma trwały zamek. Z wyjątkiem kilku małych śrubek, Taiser wykonuje każdą część ręcznie, stosując starodawne taktyki. Nie miał młotka ani prasy hydraulicznej, które są niezbędne w wielu sklepach z nożami. „To tylko moja prawa ręka, kowadło i kilka młotków” — powiedział. Są też wspomnienia jego dziadka siedzącego na ganku, rzeźbiącego drewniane zabawki i słuchającego meczów Atlanta Braves w radiu.
Rzemieślnik z Charlotte, Larry McIntyre, łączy swoją miłość do historii Południa z pasją spędzania czasu na wodzie, aby tworzyć ręcznie robione kanu, kajaki i wiosła SouthernWood Paddle Company. Jako zapalony żeglarz, tworzył przedmioty z cyprysu, ulubionego starego drewna pochodzącego z południowych bagien i strumieni, w sposób, który „wiąże mnie z tym obszarem”. Wyrzeźbił swoje pierwsze wiosło w 2015 roku i zaczął pracować na pełen etat cztery lata później (robi również urocze deskorolki, haki do łodzi i inne przedmioty). Do wiosła najpierw kupił deskę z osiadłego cyprysu od podwodnego drwala w Bishopville w Południowej Karolinie, wyciął podstawowy kształt wiosła za pomocą piły taśmowej, ukształtował drewno za pomocą przeciągacza, a następnie strugał i szlifował je ręcznie. Każde wiosło jest pokryte olejem konopnym. To konkretne wiosło do kajaka ma wszechstronny zmodyfikowany projekt beavertail i ochronną końcówkę epoksydową, która dobrze sprawdza się w płytkiej wodzie. Czy wrzucisz go do strumienia z czarną wodą, czy zamontujesz na ścianie domku nad jeziorem, będzie to prawdziwe arcydzieło.
W tym roku T. Edward Nickens powraca do kategorii Outdoor na dwunastą rundę oceny. Oprócz bycia wieloletnim współpracownikiem G&G, Nix jest autorem licznych przewodników i książek o tematyce outdoorowej, w tym The Great Outdoorsman's Handbook, a ostatnio zbioru esejów The Last Wild Road. Nix, wędkarz z krwi i kości, pochwalił Gary'ego Lacy'ego za odkrycie wytrzymałych skórzanych kołowrotków hamulcowych. „W erze, w której zmieniają się nowe trendy w sprzęcie do połowu muchowego”, mówi, „miło jest pomyśleć o pasjonacie rzemiosła dającym nowe życie 140-letniemu projektowi kołowrotka muchowego”.
Firma tekstylna Cicil dba o to, aby jej tkaniny były przyjazne dla środowiska. Laura Tripp, która założyła firmę z Caroline Cockerham w listopadzie ubiegłego roku, wyjaśnia: „W zaciszu naszych domów chcieliśmy być otoczeni rzeczami, które moglibyśmy szanować”. i farbowanej wełny, Tripp i Cockerham, którzy wytwarzają własne produkty w świadomej ekologicznie Patagonii. Zamiast tego wełna jest zbierana z małych rodzinnych gospodarstw i spółdzielni w Nowym Jorku, Pensylwanii i Vermont, w tym czarna i brązowa wełna (często uważana za niepożądaną, ponieważ ciemniejszych odcieni nie można farbować). Wełna jest wysyłana do Karoliny Południowej w celu czyszczenia lub prania, a następnie przekazywana młynarzom trzeciego pokolenia w Karolinie Północnej w celu karczowania, przędzenia, tkania i szycia. Produkt końcowy: wykonane na zamówienie, nietoksyczne, niefarbowane, miękkie szare i brązowe dywany, zszywane w zakrzywione kształty z minimalną ilością odpadów podczas produkcji. „Przyjrzeliśmy się każdemu szczegółowi łańcucha dostaw”, powiedziała Cockerham. „Miłość do produktu i zrównoważony rozwój idą ręka w rękę”.
Myśliwy wyrusza w słynne Góry Czerwone w poszukiwaniu legendarnego rysia i walczy o jego powrót wraz ze spuścizną swojej rodziny.
Czas publikacji: 25-paź-2023
