دنیای خصوصی هنرمند محبوب لین یون | در موسسه اسمیتسونیان

مایا لین بیش از 40 سال کار حرفه ای خود را وقف خلق هنری کرده است که بیننده را وادار به واکنش می کند یا به قول خودش باعث می شود مردم "از فکر کردن دست بردارند و فقط احساس کنند".
از اولین پروژه‌های هنری پیشگامانه‌اش در اتاق خواب خیال‌انگیزش در اوهایو در دوران کودکی، تا پروژه‌های بزرگ مقیاس، بناهای تاریخی و یادگاری‌هایی که در طول دهه‌ها به اجرا درآمد، از جمله مجسمه عمومی ییل «میز غذاخوری زنان، لان». کتابخانه استون هیوز در تنسی، نصب جنگل خالی از سکنه در نیویورک، برج ناقوس 60 فوتی در گوانگدونگ، چین، زیبایی شناسی لین بر ایجاد یک تعامل عاطفی بین کار او و بیننده تمرکز دارد.
لین در یک مصاحبه ویدیویی با عنوان «مایا لین، به قول خودش» که توسط گالری پرتره ملی مؤسسه اسمیتسونیان تهیه شده است، گفت که دو راه برای ارتباط با کار خلاق وجود دارد: یکی فکری و دیگری روانشناختی که او انجام می دهد. مسیر کشف را ترجیح می دهد. .
"مثل این است که فکر نکنید و فقط احساس کنید. تقریباً مثل این است که آن را از طریق پوست خود جذب می کنید. لیم در مورد اینکه چگونه توسعه هنر خود را تصور می کند، آن را بیشتر در سطح روانشناختی جذب می کنید، یعنی در سطح همدلانه. پس بگو "بنابراین کاری که من انجام می دهم این است که سعی کنم یک گفتگوی بسیار صمیمی یک به یک با مخاطبان داشته باشم."
لین از زمانی که کار خود را در سال 1981 آغاز کرد و در دانشگاه ییل در رشته معماری تحصیل کرد، در ایجاد مکالمات بسیار عالی بود. کوچه ای در واشنگتن دی سی.
دیدگاه خیره کننده لین برای این یادبود در ابتدا با انتقاد شدید گروه های کهنه سربازان و دیگران، از جمله اعضای کنگره که در غیر این صورت به سمت سبک سنتی تر گرایش داشتند، مواجه شد. اما این دانشجوی معماری در نیات طراحی خود ثابت قدم ماند.
رابرت دوبک، مدیر برنامه در یادبود کهنه سربازان ویتنام، گفت که او اعتماد به نفس لین را تحسین می کند و به یاد می آورد که چگونه دانشجوی جوان "بسیار چشمگیر" در مذاکرات سازمانی از خود دفاع کرد و از یکپارچگی طرح خود دفاع کرد. امروزه، یادبود V شکل به طور گسترده ای جشن گرفته می شود، با بیش از 5 میلیون بازدید کننده سالانه، که بسیاری از آنها آن را یک زیارت می دانند و نامه های کوچک، مدال ها و عکس هایی را به یاد خانواده و دوستان از دست رفته خود به جای می گذارند.
از آغاز فعالیت عمومی خود، این هنرمند پیشگام همچنان طرفداران، هنرمندان و حتی رهبران جهان را با شگفتی های خود شگفت زده کرده است.
در سال 2016، پرزیدنت باراک اوباما به لین مدال آزادی ریاست جمهوری را به خاطر کار هنری و معماری برجسته اش در زمینه های حقوق بشر، حقوق مدنی و محیط زیست اعطا کرد.
لینینگ که ترجیح می دهد بیشتر زندگی درونی خود را مخفی نگه دارد و از رسانه ها از جمله مجله اسمیتسونیان دوری می کند، اکنون موضوع یک نمایشگاه زندگینامه ای است که به طراح و مجسمه ساز اختصاص داده شده است. «One Life: Maya Lin» در گالری پرتره ملی مؤسسه اسمیتسونیان، شما را در مسیر زندگی حرفه‌ای در حال تکامل لین قرار می‌دهد که شامل بسیاری از عکس‌های خانوادگی و یادگاری‌های دوران کودکی او، و همچنین مجموعه‌ای از مدل‌های سه بعدی، کتاب‌های طراحی، طراحی، مجسمه‌ها و عکس‌ها است. با او یک زندگی رویکرد این هنرمند پشت برخی از طرح های قابل توجه است.
دوروتی ماس، برگزارکننده نمایشگاه، گفت که او اولین بار با لین ملاقات کرد که موزه شروع به سفارش دادن پرتره های این هنرمند برای قدردانی از کمک های او به تاریخ، فرهنگ، هنر و معماری آمریکا کرد. مجسمه‌های سه بعدی مینیاتوری که توسط هنرمند کارین ساندر در سال 2014 ساخته شده است - اسکن‌های رنگی لین، که پرینت‌های دو بعدی و سه بعدی غیرسنتی انجام داده و میلیون‌ها عکس از محیط اطراف هنرمند گرفته است - نیز به نمایش گذاشته شده‌اند.
این احساس که لین در لبه است در پرتره ساندر منعکس شده است. لین می گوید این دیدگاه از زندگی در اضداد در بسیاری از نوشته های او بیان شده است.
«شاید این به خاطر میراث شرق-غرب من باشد که چیزهایی را در مرز می‌سازم. این علم است؟ آیا این هنر است؟ آیا شرق است؟ آیا غرب است؟ جامد است یا مایع؟ لین زی در مصاحبه ای با موزه گفت.
ماس گفت که پس از آشنایی با میراث خانوادگی این هنرمند و چگونگی بزرگ شدن او در تنها خانواده چینی در محله، به داستان لین علاقه مند شد. می دانید، من شروع به فکر کردم که به عنوان دختر دو مهاجر چینی که در روستایی اوهایو بزرگ شده اند، بسیار عالی است که داستان او را تعریف کنم و سپس این حرفه فوق العاده را دنبال کنم. اینطوری با او آشنا شدم.» مو گفت.
ما یک خانواده واقعاً صمیمی هستیم و آنها نیز به نوعی یک خانواده مهاجر معمولی هستند و چیزهای زیادی را پشت سر می گذارند. چین؟ لین گفت: «آنها هرگز آن را مطرح نکردند، اما او احساس «متفاوت» در والدینش داشت.
بخشی از یک مجموعه در سال 2006 در مورد زندگی افراد مشهور از جمله Dolores Huerta، Babe Ruth، Marian Anderson و Sylvia Plath، نمایشگاه One Life اولین نمایشگاه موزه است که به آمریکایی های آسیایی تخصیص داده شده است.
ماس گفت: «روشی که ما نمایشگاه Lifetime را طراحی کرده‌ایم تقریباً زمانی است، بنابراین شما می‌توانید به دوران کودکی، تأثیرات اولیه و مشارکت‌ها در طول زمان نگاه کنید».
لین در سال 1959 در خانواده هنری هوانگ لین و جولیا چانگ لین متولد شد. پدرش در دهه 1940 به ایالات متحده مهاجرت کرد و پس از تحصیل در رشته سفال در دانشگاه واشنگتن، جایی که با همسرش جولیا آشنا شد، به یک سفالگر ماهر تبدیل شد. در سال تولد لین، آنها به آتن نقل مکان کردند. هنری در دانشگاه اوهایو سفالگری تدریس کرد و در نهایت رئیس دانشکده هنرهای زیبا شد. در این نمایشگاه اثری بدون عنوان از پدرش به نمایش گذاشته شده است.
لین به موزه گفت که هنر پدرش تأثیر زیادی بر او داشته است. هر کاسه ای که می خوریم توسط او ساخته شده است: سرامیک های مربوط به طبیعت، رنگ های طبیعی و مواد. بنابراین، فکر می کنم زندگی روزمره ما پر از این زیبایی شناسی بسیار تمیز، مدرن، اما در عین حال بسیار گرم است که برای من بسیار مهم است. تاثیر بزرگ.”
تأثیرات اولیه هنر معاصر مینیمالیستی اغلب در ترکیبات و اشیاء لین بافته می شود. از مدل یادبود حقوق مدنی آلاباما در سال 1987 با الهام از ساعت آفتابی او گرفته تا طراحی‌های پروژه‌های معماری و مدنی در مقیاس بزرگ، مانند بازسازی ساختمان تاریخی کتابخانه کالج اسمیت در سال 1903 در نورث همپتون، ماساچوست، بازدیدکنندگان نمایشگاه می‌توانند تجربه عمیق لین را داشته باشند. بیان نشسته از تکنیک های محلی.
لین ابزارهای توانمندی را که از نفوذ والدینش دریافت کرده بود، از پدرش که یک ابرقدرت ایمان بود، و از مادرش که او را تشویق به دنبال کردن علایقش می کرد، به یاد می آورد. به گفته او، این یک هدیه نادر برای زنان جوان است.
"به ویژه، مادرم این قدرت واقعی را به من داد زیرا شغل برای او بسیار مهم بود. او یک نویسنده بود. لین توضیح داد که او عاشق تدریس بود و من واقعاً احساس می‌کردم که از همان روز اول این قدرت را به من داد.
جولیا چان لین مانند همسرش یک هنرمند و معلم است. بنابراین وقتی لین فرصتی پیدا کرد تا کتابخانه مادرش را به روز کند، احساس کرد که طراحی معماری به خانه نزدیک است.
لین پس از بازگشایی کتابخانه اسمیت نلسون در سال 2021 گفت: «به ندرت می توانید آن را به خانه ببرید.
عکس‌های این نمایشگاه ساختمان چند سطحی کتابخانه را به تصویر می‌کشد که از مخلوطی از سنگ، شیشه، فلز و چوب محلی ساخته شده است و میراث سنگ‌تراشی پردیس را تکمیل می‌کند.
مایا لین علاوه بر الهام گرفتن از میراث خلاق خانواده‌اش که به عمه‌اش، شاعر مشهور جهان، لین هویین بازمی‌گردد، او را به گذراندن وقت خود برای بازی در فضای باز و کاوش در منطقه جنوب شرقی اوهایو می‌داند.
شادی هایی که او در پشته ها، نهرها، جنگل ها و تپه های پشت خانه اش در اوهایو یافت، تمام دوران کودکی او را پر کرد.
از نظر هنری، من می توانم به درون ذهنم بروم و هر کاری که می خواهم انجام دهم و کاملاً رهایی پیدا کنم. این به ریشه‌های من در آتن، اوهایو، ریشه‌های من در طبیعت و اینکه چگونه با محیط اطرافم مرتبط هستم برمی‌گردد. لین در یک مصاحبه ویدیویی گفت که از دنیای طبیعی الهام گرفته شود و این زیبایی را به دیگران منعکس کند.
بسیاری از مدل ها و طرح های او عناصر به هم پیوسته طبیعت، حیات وحش، آب و هوا و هنر را منتقل می کند که برخی از آنها در نمایشگاه به نمایش گذاشته شده اند.
مجسمه لین از یک گوزن نقره ای کوچک از سال 1976 که با دقت ساخته شده است، تکمیل کننده عکس لین در سال 1993 از گراندزول است که در اوهایو خلق شد و در آن او 45 تن شیشه ایمنی شکسته بازیافت شده را به دلیل رنگ آن انتخاب کرد. چین در مزرعه ای در نیوزیلند و عکس هایی از تفسیر لین از رودخانه هادسون با استفاده از فولاد. هر کدام نمونه ای برجسته از آثاری هستند که لین برای خلق آنها سخت تلاش کرده است.
لین گفت که در سنین پایین علاقه به حفاظت از محیط زیست پیدا کرده است، به همین دلیل است که متعهد به ساخت بنای یادبودی برای مادر طبیعت شده است.
اکنون این وعده در آنچه ماس آخرین یادبود زیست محیطی رینگلینگ می نامد در حال شکوفا شدن است: سریالی مبتنی بر علم به نام "چه چیزی از دست رفته؟"
این پروژه چند رسانه ای تغییر اقلیم چند صفحه ای، بخشی تعاملی از نمایشگاه است که در آن بازدیدکنندگان می توانند خاطرات مکان های خاص از دست رفته به دلیل آسیب های محیطی را ثبت کنند و آنها را روی کارت های وینیل قرار دهند.
ماس ادامه داد: «او علاقه زیادی به جمع‌آوری داده‌ها داشت، اما سپس اطلاعاتی را در مورد آنچه که می‌توانیم برای تغییر سبک زندگی‌مان و جلوگیری از آسیب‌های محیطی انجام دهیم، ارائه کرد. او مانند یادبود کهنه سربازان ویتنام و یادبود حقوق شهروندی، از طریق همدلی ارتباط شخصی برقرار کرد و این کارت یادآوری را برای ما ساخت.
به گفته فریدا لی موک، کارگردان مستند برنده جایزه در سال 1994، Maya Lin: Powerful Clear Vision، طرح های لین زیبا و چشمگیر هستند و هر یک از آثار لین حساسیت فوق العاده ای را نسبت به زمینه و محیط طبیعی نشان می دهد.
موک گفت: "او فقط شگفت انگیز است و وقتی به کاری که او انجام می دهد فکر می کنید، او این کار را بی سر و صدا و به روش خودش انجام می دهد." او به دنبال جلب توجه نیست، اما در عین حال، مردم به او مراجعه می کنند زیرا می دانند که او از فرصت و استعداد، استعدادی که دارد، استفاده خواهد کرد و از آنچه من دیده ام، همه ما دیده ایم. . ، شگفت انگیز خواهد بود. .
در میان کسانی که برای دیدن او آمده بودند، رئیس جمهور سابق باراک اوباما بود که اوایل امسال به Lean دستور داد تا یک چیدمان هنری به نام Seeing Through the Universe را برای باغ کتابخانه و موزه ریاست جمهوری شیکاگو خود حک کند. این اثر به مادرش، آن دانهام تقدیم شده است. اوباما گفت که اینستالیشن لین، یک فواره در مرکز باغ آرامش، «به اندازه هر چیز دیگری [مادر من] را تسخیر خواهد کرد»، یکی دیگر از آثار انسانی، حساس و طبیعی این هنرمند مشهور.
یک عمر: جنگل مایا در تاریخ 16 آوریل 2023 در گالری پرتره ملی به روی عموم باز خواهد شد.
Briana A. Thomas یک مورخ، روزنامه نگار و راهنمای تور ساکن واشنگتن دی سی است که متخصص در مطالعات آفریقایی-آمریکایی است. او نویسنده Black Broadway، یک کتاب تاریخ سیاهپوستان در واشنگتن دی سی است
© 2022 بیانیه حریم خصوصی مجله Smithsonian سیاست کوکی شرایط استفاده اطلاعیه تبلیغاتی مدیریت تنظیمات کوکی داده های من