نشان های قدیمی تاریخ و شخصیت مدارس چین را نشان می دهد

چهارده سال پیش، روزنامه شانگهای دیلی با یه ونهان در موزه خصوصی کوچکش در جاده پوشان مصاحبه کرد. اخیراً برای بازدید برگشتم و متوجه شدم که موزه بسته شده است. به من گفتند که کلکسیونر مسن دو سال پیش فوت کرده است.
دختر 53 ساله او یک فیان این مجموعه را در خانه نگهداری می کند. او توضیح داد که سایت اصلی موزه به دلیل توسعه شهری تخریب خواهد شد.
لوگوی مدرسه زمانی روی دیوار یک موزه خصوصی آویزان بود و تاریخچه و شعار مدارس در سراسر چین را به بازدیدکنندگان نشان می داد.
آنها از دبستان تا دانشگاه به اشکال مختلف می آیند: مثلث، مستطیل، مربع، دایره و الماس. آنها از نقره، طلا، مس، مینا، پلاستیک، پارچه یا کاغذ ساخته می شوند.
نشان ها را می توان بسته به نحوه پوشیدن آنها طبقه بندی کرد. برخی گیره‌دار هستند، برخی سنجاق‌شده‌اند، برخی با دکمه محکم می‌شوند و برخی به لباس یا کلاه آویزان می‌شوند.
یه ونهان یک بار اظهار داشت که نشان های تمام استان های چین به جز چینگهای و منطقه خودمختار تبت را جمع آوری کرده است.
یی در مصاحبه ای قبل از مرگش گفت: "مدرسه مکان مورد علاقه من در زندگی است." "جمع آوری نشان های مدرسه راهی برای نزدیک شدن به مدرسه است."
در سال 1931 در شانگهای متولد شد. قبل از تولد، پدرش از استان گوانگدونگ در جنوب چین به شانگهای نقل مکان کرد تا ساخت فروشگاه بزرگ یونگان را رهبری کند. Ye Wenhan در کودکی بهترین آموزش را دریافت کرد.
زمانی که او فقط 5 سال داشت، یه همراه پدرش به بازارهای عتیقه در جستجوی جواهرات پنهان شد. او تحت تأثیر این تجربه، اشتیاق زیادی به جمع آوری اشیای عتیقه پیدا کرد. اما برخلاف پدرش که عاشق تمبرها و سکه‌های قدیمی است، مجموعه آقای یه بر نشان‌های مدرسه تمرکز دارد.
اولین درس های او از مدرسه ابتدایی Xunguang، جایی که او تحصیل کرد، آمد. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان، یه تحصیلات انگلیسی، حسابداری، آمار و عکاسی را در چندین مدرسه حرفه ای ادامه داد.
بعداً وکالت را شروع کرد و به عنوان یک مشاور حقوقی حرفه ای واجد شرایط شد. او دفتری را برای ارائه مشاوره حقوقی رایگان به نیازمندان افتتاح کرد.
دخترش یه فیان گفت: «پدر من فردی پیگیر، پرشور و مسئولیت پذیر است. وقتی بچه بودم، کمبود کلسیم داشتم. پدرم روزی دو بسته سیگار می کشید و این عادت را ترک کرد تا بتواند برای من قرص کلسیم بخرد.
در مارس 1980، Ye Wenhan 10 یوان (1.5 دلار آمریکا) را برای خرید نشان نقره ای مدرسه دانشگاه Tongji هزینه کرد که می توان آن را آغاز مجموعه جدی او دانست.
نماد مثلث معکوس یک سبک معمولی از دوره جمهوری چین (1912-1949) است. هنگامی که از گوشه بالا سمت راست در خلاف جهت عقربه های ساعت مشاهده می شود، سه گوشه به ترتیب نماد خیرخواهی، خرد و شجاعت هستند.
نشان دانشگاه پکن 1924 نیز یک مجموعه اولیه است. این کتاب توسط لو ژون، یک چهره برجسته در ادبیات مدرن چین نوشته شده است و شماره آن "105" است.
نشان مسی با قطر بیش از 18 سانتی‌متر، از مؤسسه ملی آموزش و پرورش است و در سال 1949 ساخته شد. این بزرگترین نماد در مجموعه او است. کوچکترین آنها از ژاپن می آید و قطر آن 1 سانتی متر است.
یه فیان با هیجان به من گفت: "به این نشان مدرسه نگاه کن." "با یک الماس ست شده است."
این جواهر مصنوعی در مرکز نشان تخت دانشکده هوانوردی قرار دارد.
در این دریایی از نشان ها، نشان نقره ای هشت ضلعی خودنمایی می کند. این نشان بزرگ متعلق به یک مدرسه دخترانه در استان لیائونینگ در شمال شرقی چین است. بر روی نشان مدرسه شعار شانزده شخصیتی کنفوسیوس، The Analects of Confucius حک شده است، که به دانش آموزان هشدار می دهد که نگاه نکنند، گوش ندهند، نگویند یا انجام ندهند که اخلاقیات را نقض می کند.
ی گفت که پدرش یکی از با ارزش ترین نشان های خود را نشان حلقه ای می دانست که دامادش هنگام فارغ التحصیلی از دانشگاه سنت جان در شانگهای دریافت کرد. این دانشگاه در سال 1879 توسط مبلغان آمریکایی تأسیس شد و تا زمان تعطیلی آن در سال 1952 یکی از معتبرترین دانشگاه های چین بود.
نشان هایی به شکل حلقه حک شده با شعار مدرسه انگلیسی "نور و حقیقت" فقط برای دو سال تحصیلی صادر می شود و بنابراین بسیار نادر است. برادر شوهر ی هر روز انگشتر را می‌بست و قبل از مرگ به او می‌داد.
دخترش گفت: «راستش، من نمی‌توانستم وسواس پدرم با نشان مدرسه را درک کنم. پس از مرگ او، مسئولیت این مجموعه را بر عهده گرفتم و زمانی که متوجه شدم هر نشان مدرسه داستانی دارد، شروع به قدردانی از تلاش های او کردم.
او با جستجوی نشان‌های مدارس خارجی و درخواست از اقوام مقیم خارج از کشور که مراقب آیتم‌های جالبی باشند، به مجموعه خود اضافه کرد. هر زمان که او به خارج از کشور سفر می کند، در تلاش برای گسترش مجموعه خود، از بازارهای محلی و دانشگاه های معروف بازدید می کند.
"بزرگترین آرزوی من این است که روزی دوباره جایی برای نمایش مجموعه پدرم پیدا کنم."