مدال افتخار دوشنبه: سرگرد جان جی دافی> وزارت دفاع ایالات متحده> داستان ها

جان جی دافی در طی چهار تور خود به ویتنام ، اغلب در پشت خطوط دشمن می جنگید. وی در طی یک استقرار ، او به تنهایی یک گردان ویتنامی جنوبی را از قتل عام نجات داد. پنجاه سال بعد ، خدمات برجسته ای که وی برای این اقدامات دریافت کرد ، به مدال افتخار ارتقا یافت.
دافی در 16 مارس 1938 در بروکلین ، نیویورک به دنیا آمد و در مارس 1955 در سن 17 سالگی در ارتش ثبت نام کرد. تا سال 1963 ، وی به افسر ارتقا یافت و به واحد 5 نیروهای ویژه نخبگان ، Berets سبز پیوست.
در طول کار خود ، دافی چهار بار به ویتنام فرستاده شد: در سال 1967 ، 1968 ، 1971 و 1973. در طی سومین خدمت خود ، وی مدال افتخار را دریافت کرد.
در اوایل آوریل 1972 ، دافی مشاور ارشد یک گردان نخبه در ارتش ویتنام جنوبی بود. هنگامی که ویتنامی شمالی تلاش کرد تا پایگاه پشتیبانی آتش سوزی چارلی را در ارتفاعات مرکزی این کشور تصرف کند ، به مردان دافی دستور داده شد که نیروهای گردان را متوقف کنند.
با نزدیک شدن به پایان هفته دوم ، فرمانده ویتنام جنوبی که با دافی کار می کرد کشته شد ، پست فرماندهی گردان از بین رفت و غذا ، آب و مهمات کم بود. دافی دو بار زخمی شد اما از تخلیه امتناع ورزید.
در ساعات اولیه 14 آوریل ، دافی ناموفق تلاش کرد تا یک سایت فرود برای هواپیماهای مجدداً راه اندازی کند. با حرکت ، او موفق شد به موقعیت های ضد هوایی دشمن نزدیک شود و باعث حمله هوایی شد. عمده بار دیگر توسط قطعات تفنگ زخمی شد ، اما دوباره از مراقبت پزشکی امتناع ورزید.
اندکی پس از آن ، ویتنامی شمالی بمباران توپخانه ای از این پایگاه را آغاز کرد. دافی برای هدایت هلیکوپترها به سمت موقعیت های دشمن برای جلوگیری از حمله ، در باز بود. هنگامی که این موفقیت منجر به کمبود جنگ شد ، عمده آسیب به پایگاه را ارزیابی کرد و تضمین کرد که سربازان زخمی ویتنامی جنوبی به امنیت نسبی منتقل می شوند. وی همچنین مطمئن شد که مهمات باقی مانده را برای کسانی که هنوز می توانند از پایگاه دفاع کنند ، توزیع می کند.
اندکی پس از آن ، دشمن دوباره شروع به حمله کرد. دافی همچنان از اسلحه به سمت آنها آتش گرفت. تا عصر ، سربازان دشمن از هر طرف شروع به گله به پایگاه کردند. دافی برای تصحیح آتش سوزی ، شناسایی اهداف برای توپخانه های توپخانه و حتی آتش سوزی مستقیم از یک اسلحه در موقعیت خود ، که به خطر افتاده بود ، باید از موقعیت به موقعیت دیگر حرکت کند.
در شب ، مشخص بود که دافی و مردانش شکست خواهند خورد. وی شروع به ساماندهی عقب نشینی کرد و خواستار حمایت از اسلحه تحت آتش سوزی داستی سیانید شد و آخرین نفری بود که پایگاه را ترک کرد.
در اوایل صبح روز بعد ، نیروهای دشمن در حال عقب نشینی سربازان ویتنامی جنوبی بودند و باعث تلفات بیشتر و پراکندگی مردان قوی شد. دافی مواضع دفاعی را به دست آورد تا مردانش بتوانند دشمن را به عقب برگردانند. وی سپس کسانی را که باقی مانده بودند - بسیاری از آنها زخمی شده بود - به منطقه تخلیه هدایت کرد ، حتی وقتی دشمن به دنبال آنها ادامه داد.
با ورود به محل تخلیه ، دافی به هلیکوپتر مسلح دستور داد که دوباره آتش را بر روی دشمن باز کند و محل فرود هلیکوپتر نجات را مشخص کرد. دافی از سوار شدن به یکی از هلیکوپترها امتناع ورزید تا اینکه همه افراد دیگر در هیئت مدیره بودند. براساس گزارش تخلیه اتحادیه سن دیگو اتحادیه تریبون ، هنگامی که دافی در هنگام تخلیه هلیکوپتر خود روی یک قطب تعادل می یافت ، او یک چترباز ویتنامی جنوبی را که از هلیکوپتر شروع به سقوط کرده بود ، نجات داد ، او را گرفت و او را به عقب کشاند ، سپس به کمک اسلحه درهای هلیکوپتر که در اثر Eveacuations آسیب دیده بود ، کمک کرد.
دافی در ابتدا برای اقدامات فوق به صلیب خدمات برجسته اعطا شد ، اما این جایزه اخیراً به مدال افتخار ارتقا یافته است. دافی ، 84 ساله ، به همراه برادرش تام ، بالاترین جایزه ملی را برای قدرت نظامی از رئیس جمهور جوزف آر. بایدن در مراسمی در کاخ سفید در 5 ژوئیه 2022 دریافت کردند.
جوزف م. مارتین ، معاون رئیس ستاد ارتش ارتش ، در این مراسم گفت: "به نظر می رسد باورنکردنی است که حدود 40 نفر بدون غذا ، آب و مهمات هنوز در بین گروه های کشتار دشمن زنده هستند." از جمله تماس برای اعتصاب به موقعیت خود برای اجازه عقب نشینی گردان خود ، فرار را ممکن کرد. برادران سرگرد ویتنامی دافی ... معتقدند که او گردان خود را از نابودی کامل نجات داد. "
به همراه دافی ، سه سرباز ویتنامی دیگر ، نیروهای ویژه ارتش ، به این مدال اعطا شدند. 5 دنیس م. فوجی ، کارمندان ارتش Sgt. ادوارد ن. کانشیرو و ارتش SPC. 5 دوایت بردول.
دافی در ماه مه 1977 بازنشسته شد. در طی 22 سال خدمت خود ، وی 63 جایزه و تمایز دیگر از جمله هشت قلب بنفش دریافت کرد.
پس از بازنشستگی سرگرد ، وی به سانتا کروز ، کالیفرنیا نقل مکان کرد و سرانجام با زنی به نام مری ازدواج کرد و ازدواج کرد. او به عنوان یک غیرنظامی ، رئیس جمهور یک شرکت انتشارات قبل از تبدیل شدن به یک کارگزار سهام و تأسیس یک شرکت کارگزاری تخفیف بود که سرانجام توسط TD Ameritrade به دست آمد.
دافی همچنین شاعر شد و جزئیات برخی از تجربیات جنگی خود را در نوشته های خود شرح داد و داستان ها را به نسل های آینده منتقل کرد. بسیاری از اشعار وی به صورت آنلاین منتشر شده است. سرگرد شش کتاب شعر نوشت و نامزد دریافت جایزه پولیتزر شد.
شعری که توسط دافی با عنوان "کنترل کننده های ترافیک هوایی Frontline" نوشته شده است ، بر روی یک بنای تاریخی در کلرادو اسپرینگز ، کلرادو حک شده است که قربانیان کنترل کننده های ترافیک هوایی را به شما احترام می گذارد. براساس وب سایت دافی ، وی همچنین Requiem را نوشت که در پرده برداری از این بنای یادبود خوانده شد. بعداً ، Requiem به قسمت مرکزی بنای تاریخی برنز اضافه شد.
سرهنگ بازنشسته ارتش ویلیام ریدر ، جونیور ، جانبازان این کتاب را نوشتند که ارزش فوق العاده ای: جنگ برای چارلی هیل در ویتنام. این کتاب سوءاستفاده های دافی را در کمپین 1972 نشان می دهد.
براساس وب سایت دافی ، وی عضو موسس انجمن ویژه جنگ است و در سال 2013 در سالن مشاهیر پیاده نظام OCS در فورت بنینگ ، جورجیا القا شد.
وزارت دفاع قدرت نظامی مورد نیاز برای جلوگیری از جنگ و ایمن نگه داشتن کشور ما را فراهم می کند.